Vanmorgen begon de dag niet met een fietstocht naar Groningen: buienradar liet mij iets te veel ‘rode plukken’ zien rond half drie.
Dus in de Yaris naar Groningen. Daar was ik veel te vroeg; het was toen nog mooi
weer, dus ik maakte vóór 08.00 uur nog een ochtendwandeling. Het ouderencentrum
waar ik werk ligt aan het Noord Willemskanaal en er is een klein park omheen.
Zo vroeg in de ochtend raast het verkeer onverminderd voort over de A7, is het
druk op de wegen er omheen en van het fietspad langs het water wordt veel
gebruik gemaakt door fietsers en wandelaars/renners. Ook de vogels doen hun
uiterste best, dus om de stilte te beleven hoef je hier op dit moment van de dag niet te zijn.
Maar het is wel een mooi sfeertje om even in te wandelen. Zo ziet het fietspad langs het water er dan uit. (foto rechts).
Midden in het parkje staat een majestueuze boom. Een heel groot en oud
exemplaar met lichtgroene slierten. Vorig jaar ontdekte ik de boom op een
herfstmorgen. Toen waren de slierten lichtbruin en scheen de ochtendzon er voorzichtig doorheen.
Sprookjesachtig mooi. Ook nu was het weer prachtig,
alleen scheen de zon niet.
Ik vroeg me af hoe de boom heet.
Tegenwoordig heb je dan meneer Google, ‘die ken je alles vrage’.
Dus typte ik ‘boom met slierten’ in op Google en bij de afbeeldingen vond ik een soortgelijk exemplaar.
Het is de Kaukasische vleugelnoot uit de Okkernootfamilie. Deze boom komt oorspronkelijk niet in Nederland voor, maar is hier rond de 18e eeuw geïntroduceerd.
Vanmiddag waren er inderdaad de voorspelde ‘rode plukken’.
Zat ik rond kwart voor drie nog te mopperen ‘dat het de hele dag droog was gebleven en dat ik net zo goed op de fiets had kunnen gaan’……. om kwart over drie reed ik in de stromende regen langs Peize.
Helemaal happy in de Yaris.
Geef een reactie