Vandaag hadden we ‘eters’: twee dochters en één aanhang.
Wat ze wilden eten, vroeg ik halverwege de week.
De dames wilden wel weer eens ouderwets zelf een pizza maken.
Dat deden we vroeger wel eens op een zaterdag: bakplaat vol pizzadeeg en opvullen met alles wat er maar op kon. Goede herinneringen.
Het recept voor deze zelf-maak-pizza heb ik van mijn vriendin uit Peize.
Het leuke is dat iedereen zelf het beleg van zijn eigen stukje kan verzorgen.
De bodem maak je met een pak broodmix voor witbrood van Koopmans.
Bakplaat bedekken met pizzadeeg
Vandaag maakte ik een heel pak klaar, maar ben je met z’n tweeën, dan volstaat een half pak: 1 pak broodmix in een kom, 250 cc warm water, 100 cc olie en een theelepel oregano.
Dit allemaal goed door elkaar mixen met deeghaken tot een mooi samenhangend deeg ontstaat.
Dan ga je het deeg bewerken met een deegrol: uitrollen op een met bloem bestoven aanrecht.
Wel vlees? Geen vlees?
In ons geval beleg ik er een heel bakblik mee én een springvorm. Het blik en de springvorm bedekken met bakpapier en bedekken met het uitgerolde pizzadeeg.
Niet moeilijk doen: soms heb je aan de ene kant een stukje bodem over, dat snij je eraf om het vervolgens op een plek waar je niet genoeg hebt neer te leggen.
Nu kun je de pizza naar je eigen smaak beleggen.
Bij ons gaat dit er allemaal op:
– tomatenpuree (klein blikje, eventueel een beetje verdunnen met water)
– geraspte kaas.
Ieder belegt zijn eigen stukje.
– uiringen
– champignons
– paprika
– ham
– salami
– spek
– ananas
– brie
– blauwschimmelkaas
Klaar!
– mozzerella
– pesto
ook lekker: een plakje ontbijtspek met daarop een rauw ei.
Dan bestrooien met geraspte parmezaanse kaas en oregano.
Dan gaan de pizza’s in een voorverwarmde oven van 180 graden.
25 minuten is voldoende. Op de laatste foto zie je hoe onze pizza op de bakplaat er vanmiddag uit zag: 5 repen, ieder met z’n favoriete ingrediënten.
Onze dochters over deze lekkernij: “Vroeger vrouwden we de plakjes vleeswaren altijd in kwarten op, dan konden we meer beleg op één pizza stapelen.”
Een echte Waninge-pizza dus: Quatro Stapeloni!
Geef een reactie