Vorige week vrijdag fietste ik door het Noorderplantsoen in Groningen. Het was mooi weer en het was overbevolkt met jonge mensen. Niet met picknickkleedjes met bier, wijn en chips, maar allemaal mèt de telefoon in de hand op zoek naar een virtueel Pokémon figuurtje. Ze groepten samen in het park, druk besprekend wie welk figuurtje had gevangen en waar er nog meer zaten.

Eén echtpaar van middelbare leeftijd liep gearmd tussen de zoekende jongeren door, een brede grijns op beider gezichten. Ze wierpen mij, (fietsende 50-plusser zonder telefoon in de hand) een blik van verstandhouding toe: een toegeeflijk lachje en een knipoog.
Gelukkig wist ik wat het was. Carlijn had vorige week bij ons in de tuin al poppetjes gevangen. Onze dochters  vinden het helemaal te gek.

Het is gemakkelijk om deze hype af te doen als idioterie. Sommige ouderen hebben er geen goed woord voor over.  Maar het heeft ook voordelen. Computer-nerds die amper meer buiten kwamen gaan de straat op en ontmoeten andere mensen. Jongeren komen met elkaar in contact door dit spel. Ze gaan meer naar buiten en genieten van het zoeken naar de figuurtjes; het is gewoon een spelletje, net als verstoppertje en boompje verwisselen.
Meer weten over Pokémon-go? Klik hier >>>>

pokemonOp Facebook kreeg ik via Frea een foto uit Engeland van een papiertje dat een oudere meneer op het hek van zijn tuin had geplakt. Dat sprak mij aan.

Dit is de vertaling:
Dit is een privé-tuin.
Maar als je hier een Pokémon ziet, dan kom hem maar halen. 
Geniet van het leven!
Deze hele Pokémon-jacht is verreweg één van de beste dingen die ik ooit heb gezien.

Laat
– Bittere spelbedervers 
– Mensen zonder fantasie
– Mensen die niet van plezier houden
– leden van de Conservatieve partij
– boze vaders
– Donald Trump
je niet  iets anders vertellen.

Dit is te gek!

Nou: ga je gang en vang zo veel verrekte Pokémons als je kan!