Toen ik nog met mijn ouders op vakantie ging bezochten we als het mogelijk was ook in het buitenland een kerkdienst op zondagmorgen. Nu wij dit weekend in Enschede te gast waren zocht ik ook een kerk waar ik een viering kon bijwonen. Via internet kwam ik terecht in de Ontmoetingskerk van de PKN-gemeente.
Van buiten een donker, solide gebouw, van binnen heel licht en een modern interieur.
Altijd een beetje spannend: vind ik de kerk op tijd, wat voor viering is het, hoe gaat het zingen hier in deze gemeente?
Het was een mooie viering, vergelijkbaar met hoe we het in Roden gewend zijn.
We lazen een verhaal uit Nummeri van Aäron en Mirjam die het leiderschap van Mozes betwisten. Ze zijn jaloers op Mozes’ band met God en ze ergeren zich eraan dat hij met een Nubische vrouw is getrouwd. (Lezen? Klik hier voor het verhaal in de basisbijbel >>>)
De voorganger begon zijn verhaal met de toespraak van Frans Timmermans voor het Europees parlement op 7 juli j.l.. Het leiderschap van Juncker werd rond de problemen omtrent Brexit betwist en Timmermans hield een vlammend betoog ten gunste van Juncker. Hij wees de parlementsleden op hun taak: hun volk vertegenwoordigen en onderling solidair zijn. Geen jaloezie en geen kwaadsprekerij.
Deze boodschap liet ook vanmorgen aan duidelijkheid niets te wensen over.
Zo’n koppeling van een oeroud verhaal aan onze moderne maatschappij kan ik altijd erg waarderen. Er is kennelijk niets nieuws onder de zon.
Ook nu kan ik het niet laten om iets over de organist te zeggen, dat doe ik in Roden per slot van rekening ook. Een organist is een belangrijke deelnemer tijdens een kerkdienst. Tijdens de collecte speelde hij een prachtig stuk, waar hij ongetwijfeld heel veel op heeft geoefend. Na de collecte stonden voorganger en diaken al op het podium voor het daarop volgende gebed, maar de organist had het stuk nog niet uitgespeeld.
Het ongeduld van de gemeente werd zichtbaar en hoorbaar. Geschuifel, gekuch, gemompel, zelfs gemopper.
Via dit blog wil ik een lans breken voor musici die zich vrijwillig inspannen om een kerkdienst instrumentaal te versieren: mensen, neem de tijd om te luisteren naar wat ze spelen. Daar hebben ze over nagedacht en dat willen ze ons graag laten horen . Laat ze dan in ieder geval in alle rust hun zelfgekozen stuk uitspelen. Dat komt ze toe. En trakteer ze in plaats van gekuch en geschuifel af en toe eens op een welgemeend applaus. Over onderlinge solidariteit gesproken…..
Aan het eind van de viering trof mij de zegen. Het waren de aloude woorden uit Nummeri die ik in mijn jeugd elke zondag aan het eind van de dienst hoorde. In onze onze tijd heeft de zegen vele verschijningsvormen, maar zondagmorgen in een voor mij vreemde kerk was deze ‘gouwe ouwe’ van grote waarde.
“De Heer zegene u en Hij behoede u;
de Heer doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig;
de Heer verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede.
Amen. “
Geef een reactie