Vanmorgen fietste ik naar mijn werk. De laatste dag voor mijn vakantie.
27 juli, hoogzomer.
Rond 07.00 uur stapte ik op de fiets.
Door het jaar heen is het rond die tijd al best druk op het fietspad, er zijn heel veel mensen die op de fiets naar Groningen gaan.
Maar vanmorgen, midden in de zomervakantie, had ik het rijk bijna alleen; geen snelle jongens (en meisjes) met smalle bandjes en helmen.
Aan het begin van de dag neem ik de tijd om te genieten van de fietstocht van zo’n drie kwartier.
Foto’s, geluiden, er is veel dat ik kan delen op dit blog, maar niet de geuren van een zomermorgen op de fiets. Er komt namelijk van alles aan je neus voorbij.
In Roden eerst de heerlijke geuren van Bakker Bart en Bakker Jumbo.
Daarna aan de ene kant de boerengeur van weilanden met schapen en aan de andere kant de drukke weg met uitlaatgas-geuren.
In Peize fietste ik vervolgens langs tuinen waar bloemen heerlijk staan te bloeien.
Toen ik de Onlanden in fietste rook ik dat een boer gisteren zijn land had geïnjecteerd met mest. Blééuh.
Daarna ruik je de bloeiende aardappels (een heel typische geur, kenners weten vast wat ik bedoel) en verderop in de Onlanden hangt altijd een ondefinieerbare lucht: soms een beetje schimmelig, een beetje broeierig, gedroogd riet, het laat zich moeilijk omschrijven.
Via de rotonde bij Eelderwolde kwam ik Groningen in en langs het Winterpad kwam ik uit bij het Hoornse meer.
Het Hoornse meer om 07.35 uur
Dat rook naar watersport, meeuwen en boten. Vanmorgen lag het meer er rimpelloos bij: altijd weer mooi.
Het laatste stukje van mijn fietstocht ging door de stad langs een weg waar allemaal lindebomen staan. Die bomen bloeien rond deze tijd en geven een sterke, bedwelmende geur af, vooral omdat het er zoveel zijn.
Een fietstocht in geuren.
Toen ik vanmorgen ons kantoor binnenstapte rook het naar verse koffie. Mmmmm…..
Naschrift: toen ik vanmiddag mijn telefoon doorschakelde naar mijn collega en nog even bij hem binnen liep om afscheid te nemen had hij een klein cadeautje voor Gerard en mij: een heerlijk flesje rode wijn om bij bij te komen en te genieten van de vakantie na een turbulent jaar; het werd in dank aanvaard.
Ik schreef al eerder over deze collega: koesteren zo’n man >>>.
Geef een reactie