Ien maol in ’t jaor geef ik toe an een ‘guilty pleasure’: munties schoe’m in zo’n apparaat op de kermis. Van mezelf weet ik dat ik verslavingsgevuulig bin, dus ik schoef allent op de Rodermarktkermis. Dan koop ik veur 10 euro 80 munten en dan: in ’t gleufie gooien op het goeie moment, kieken of het muntie aandere munties naor veuren drukt en op zeker moment de ultieme kick: dat d’r een barg munties en weerdepunten naor beneden valt in de opvangbak.
Zaoterdag 24 september, de dag van de Rodermarktparade, gung ik samen met ien dochter en twee schoonzeuns hen de kermis op de Brink. Ik legde mien tien euro in, van de rest kwam d’r nog vief euro bij en toen hadden wij honderdvieftig munties. Wat ’n riekdom!
Ik haar al lege botterbakkies in de tasse metneumen, dus wij verdielden de munties over de bakkies en gungen met mekaar op ien apparaat an ’t schoe’m.
ien maol per jaor schoe’m op de Brink
Ruum twintig minuten waren we d’r gangs met. Wij kregen het veur mekaar um een hiele stapel met weerdepunten in de opvangbak te kriegen. Wij schreeuwden het uut met mekaar….!
Man, wat een spanning en wat een lol.
Toen de munties allemaol op waren telden wij de weerdepunten: bijna 13.000. Mien medespeulers keuzen veur twee echt liekende speulgoed pistolen en twee prullerige, afzichtelijk sleutelhangers.
Maor dat is natuurlijk hielemaol niet belangriek.
Het giet mij um die twintig minuten gokplezier: laot Aoltje maor schoe’m!
Geef een reactie