Vorige week volgde ik de bijbel quiz op televisie.
Vond ik leuk! Niet te traag, niet te oubollig en positieve aandacht voor de bijbel. Korte video’s met interessante onderwerpen en niet te simpele vragen.
Een van de kandidaten was Jan Rot.
Hij haalde wel de finale, maar winnaar werd Gert-Jan Segers.
In het voorjaar bracht Jan mij in tranen. Ik stond in de auto te wachten op iemand die met mij mee zou rijden. Op de radio (Tineke show, Radio 5) ging het over een liedje dat de Annie M.G. Schmidt – prijs had gewonnen. Ik dacht dat het lied ‘Annelie’ kwam van Daniel Lohues, maar het was een lied van Jan Rot, “Stel dat het zou kunnen”.
Omdat ik alleen in de auto zat en niet aan het rijden was kon ik goed naar het lied luisteren. En dat kwam behoorlijk binnen; het lied neemt namelijk een onverwachte wending. Jan stelt de vraag: “Als je een uur door mocht brengen met iemand uit de geschiedenis, met wie zou je dan dat uur doorbrengen?” Hij suggereert allerlei groten der aarde: Marten Luther King? Elvis? Bach? En dan komt het tweede deel: ‘Nee, geef me maar een uurtje, met m’n eigen moeder’ .
Dit lied legt de essentie van het leven bloot. Wat is belangrijk in je leven? Je ouders, je vrienden, je eigen partner.
Wat een prachtige tekst. Met zinnen als: (over zijn vrienden) “er zijn er iets te veel die ik mij beter had gegund…”
Dat Jan die prijs won was mij helemaal ontgaan. Maar wat een terechte toekenning. Wat een taalkunstenaar is die man. Luister hier >>> naar dit bijzondere lied en oordeel zelf.
“Dan kroop ik in haar armen en zij streek door m’n haren en zei met milde spot: “God, kind, wat ben je groot….”
De heimwee in het lied grijpt je naar de keel.
De boodschap is: geniet van je naasten zolang ze er zijn.
Geef een reactie