Via de PKN-gemeente kon je dit weekend een Sinterklaas met twee Pieten op bezoek krijgen. Het leek Gerard en mij een leuk idee om dat te doen voor onze Engelse schoonzoon Jon, die gisteren voor het eerst het sinterklaasfeest met ons gezin mee zou vieren.
Rond half zeven (onze dochters wisten ook van niks) stopte er een auto voor ons huis waar de goede Sint uitstapte. “Hé kijk, een Sinterklaas…..!” Het bleef even stil.
“Oh my God…..mama…..?!” Toen ze me aankeken snapten ze al wat wij bekokstoofd hadden. Toen werd er ook al op de ramen gebonsd en stonden de dames in opperste staat van opwinding te gillen in de keuken.
Toen de gemoederen weer bedaard waren zaten we in een kring met Sinterklaas en twee Pieten. Sinterklaas vertelde (niet in het Spaans maar in het Engels) een heleboel over zijn feest. Over de tradities. De liedjes. Natuurlijk gingen we met elkaar ook wat liedjes zingen.
Ik had de map met Sinterklaasliedjes nog uit de de jaren negentig en we haalden wat herinneringen op aan vroegere Sinterklaasavonden.
De oude bisschop vertelde over het zetten van de schoen, de cadeautjes, de boot en dat de kinderen vroeger echt bang voor hem waren. Als voorbeeld daarvan hadden de Pieten een ouderwetse roe mee en Sint vertelde dat de kinderen (vroeger hè) zelfs met de zak mee naar Spanje werden genomen.
Cees wekte de toorn van Sinterklaas door te beweren dat het een goedkope manier was om in Spanje je komen…… “Pas maar op, ik kan je vanavond nog meenemen!”
Sinterklaas had zich goed voorbereid. Hij vroeg dochter Frea naar Engeland; en of ze Nederland ook miste. “Wel de familie en vrienden maar het land niet.” De Sint wist ook dat Carlijn ‘in het buitenland’ woonde en testte haar kennis van de Friese taal. Sint sprak in onberispelijk Fries “Bûter brea en griene tsiis…..” en tot zijn stomme verbazing antwoordde Carlijn in onberispelijk Fries “wa ’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries!” (Irene: je kunt trots zijn, ze is al helemaal ‘verfriesd’……)
Sinterklaas aan de Boskamp
Iedereen speelde het toneelstukje vol overgave mee. Toen Gerard aan de Sint vroeg: “Wil je misschien wat drinken?” viel iedereen erover dat de oude heer met ‘je’ werd aangesproken.
Sinterklaas is een U. En hij wilde wat drinken met een rietje.
Jon heeft genoten van het bezoek van Sinterklaas. Wij ook. Jon en Frea zongen nog een duet voor de Sint en onze dochters zongen met z’n drieën een Engelse canon voor de Goedheiligman.
Als beloning kregen ze een handje pepernoten.
Wat is het toch een mooi feest. Er is nu in ieder geval één Engelsman die een beetje snapt wat wij bedoelen.
Verf die Piet maar groen of paars, maar blijf het feest vooral vieren.
Dank je wel, Kai, je deed het fantastisch!
P.S.: onze Jeugdraad vraagt voor het bezoek van Sinterklaas een financiële bijdrage voor JOP, de Jeugdwerktak van Kerk in Actie, PKN.
Irene
Apetrots ben ik!!
Sinet
Geweldig!!