Zaterdagmorgen haalden we Frea en Jon van Schiphol en toen we thuis kwamen begon het Sinterklaasweekend waar ik me zo enorm op verheugd had.
Nu ik dit schrijf is het maandagmorgen. De Engelandvaarders zitten alweer in de trein op weg naar Schiphol. Ik pak de vaatwasser uit; bovenin liggen een paar plastic bakjes van de chinees. Er staan nog een aantal volle exemplaren in de koelkast. Je bestelt altijd te veel hé?
De lege flessen breng ik naar de glasbak: wel veel. Gelukkig kom ik geen bekenden tegen. Overal vind ik restanten van een geslaagd weekend. Pepernoten onder de bank, zilverpapier van suikerbeesten in snippers, stukjes plakband, pakpapier, een vergeten onderbroek, een vergeten gedicht. Zucht.
Het was even afwachten of het met de Engelse schoonzoon wel net zo leuk zou worden als anders. Je zit per slot van rekening met een taalprobleem. Maar (om in de Sinterklaas-terminologie te blijven) het pakte helemaal goed uit.
Iedereen werd wel op één of andere manier op de hak genomen.
Jon zat er bij alsof hij al jaren niets anders gewend was. Hij kreeg reeksen pakjes (pakje 1, wachten op 2,3 en 4) in verschillende uitvoeringen (dus ook pakje A, wachten op B en C). Hij zat blijmoedig met al zijn pakjes om zich heen verzameld op de bank en genoot eigenlijk alleen maar van alles.
Frea vertelde later: “Ik had het Sinterklaas-gebeuren met al mijn verhalen al redelijk ‘opgehyped’, maar het was nog leuker dan hij had gedacht.”
… een móói ding…..
Dat komt vooral omdat iedereen zijn best had gedaan. Begrijpelijke lol, Engelse gedichten en er werd ondertussen veel vertaald en uitgelegd. Maar hij deed zelf ook menig duit in het zakje. Zijn PERSOON had namelijk op zijn verlanglijstje gezet: ‘een ding en dan het liefst een mooi ding’. Daar kun je natuurlijk niks mee. Maar hij had zelf een ding gemaakt. Gehaakt zelfs, want dat kan hij (zie 9 september >>>) Het was de trofee van de avond…..
Ook over eten werd in de gedichten weer overvloedig gezeurd. Twee veganisten, twee vegetariërs en vier omnivoren. In de weken voorafgaand had ik ge-appt dat ik pepernoten had gevonden zonder melk, ei en boter. Eén schoonzoon reageerde: “O, geen vleespepernoten?”
Hij kreeg z’n vleespepernoten.
Op zo’n avond zit ik vooral ontzettend te genieten. Voor iedereen maak ik wel een surprise met een vilein gedicht, ik heb de hele week al voorpret en ik verheug me op het moment 
dat het wordt voorgelezen en uitgepakt.
Daar kreeg ik weer een gedicht over van de ZeurPiet, gekoppeld aan het feit dat ik eindelijk een bril heb.
Ik kreeg een roze bril.
En wat voor één…..!
Geef een reactie