Op 10 maart >>> schreef ik onder de titel ‘Unieke samenwerking van twee cantorijen‘  dat ik mij ontzettend verheugde op de liedmiddag met de twee cantorijen en nu ik dit schrijf is het al weer voorbij…..! Maar wat was het mooi.

Het eerste deel van middag stond in het teken van ‘alle stukken doorzingen’. Bij deze repetitie gebeurde hetzelfde als bij ‘onze’ cantorij: cantrix Erica stelde suggestieve vragen als: “Tenoren, hebben jullie wel allemaal dezelfde muziek voor je?”
Maar toen we om half vier aan de thee gingen zaten alle stukken er in.
Cantrix Thysia deed in de pauze met ons een muzikaal spel. Met een groepje moesten we met boomwhackers (gekleurde kunststof buizen die een muzieknoot vertegenwoordigen) liedjes spelen, de andere groepen moesten dan raden welk liedje het was. Dat viel nog niet mee, maar het zorgde wel voor een hoop lol en hilariteit.

Na de thee was Arjan Schippers, de organist/pianist, al mooi op tijd aanwezig en zongen we alle liederen nog eens door. Arjan is van de muzikale grapjes. Sta je allemaal klaar voor de inzet van een lied, speelt hij het intro van Bohémian rhapsody. Ik hoorde een enkele bas zelfs “Mamaaah….” zingen. Huh? Allemaal op het verkeerde been.
En bij het slotlied speelde hij het intro ritmisch net even anders, zodat het leek alsof we “deze vuist op deze vuist” gingen zingen. Cantorij-lol.

Om half zes was er soep. En zelf meegebrachte broodjes. Het was de bedoeling dat we voor het eten eerst met elkaar de canon “Dank U dat wij samen eten” zouden zingen, maar dat was niet goed gecommuniceerd. Voordat de tekstblaadjes waren uitgedeeld zat menigeen al aan de heerlijke soep. De canon zongen we na het eten; een bas stelde nog voor om eten in aten te veranderen. Piet Lut. Dat deden we natuurlijk niet.

Alles wat we ’s middags hadden ingestudeerd zongen we in de vesper om 19.00 uur. Als voorbereidingscommissie hadden wij naast zingen ook een andere rol in de viering; wij lazen de teksten die we hadden geschreven bij de lezingen. Dat vergt veel van je concentratie. We moesten het hoofd er goed bij houden; ik merk dat ik dan wat minder geniet van het zingen, omdat je je aandacht ook bij het verloop van de viering hebt.

Maar genieten, dat had ik zondagmiddag al volop gedaan.
Wat heerlijk om met zo’n groot koor te zingen!
Het waren stuk voor stuk prachtige liederen, maar het hoogtepunt was voor mij “Wees hier aanwezig”. Dat zongen wij ook al met de Catharinacantorij, maar dan zonder solo’s. Nu zongen we het met Arjan op de piano met alles er op er er aan.
Een hele zondag zingen met hart en ziel: ik haalde mijn hart er aan op.

De vesper is terug te luisteren op Kerkomroep >>> (19 maart, Op de Helte, 18.44 uur).
De fotografen hebben mij foto’s beloofd, als ik die krijg zal ik hier een paar publiceren.
Lees ook het verslag van deze liedmiddag & vesper op onze PKN-website >>>