12 juni: Nederlands. Maar dan anders….. (1)

Onze dochters zijn ’talig’; ze zijn beter in taal dan in rekenen en schrijven heel behoorlijk Nederlandse teksten (vergeleken met hun leeftijdsgenoten).
Wij hebben ‘gezinslol’ om verhaspelingen van spreekwoorden en gezegden of enorme taalfouten.
Die sturen we elkaar toe via de gezins-app.

Een bloemlezing:
– ik heb een donkerbruin verleden.
– de gulle middenweg
– we moeten wel even door poten
– de wc ruikt weer naar bloemetjes en bijtjes
– dat loont de moeite waard
– dat zet geen soda aan de dijk
– ja….. en dan zit ze op de hete rapen
– huilen met de kraan open.
– dat doet je de nek om!
– ik wil geen slapende koeien wakker maken.

Gerard doet ook af en toe een duit in het zakje,
Hij hoorde iemand zeggen dat hij met een kastje in het riet werd gestuurd.
Op de radio hoorde ik een misdaadverslaggever zeggen: “zo hardnekkig, dan duikt het toch weer de kop op.”
Jeroen Pauw interviewde een bekende schrijver en merkte op: “En nu hangt de hele wereld aan je voeten!”

Met ex-collega Gineke kon ik om zulke dingen ook verschrikkelijke lol hebben.
“Aan de noodklok trekken” is er één die ik van haar heb.
Haar naam is ook ooit eens vreselijk verbasterd door iemand.
Ze heet Gineke Woltjes, maar er was iemand die vroeg naar Gonneke Wieltjes…… we piesten bijna in de broek van het lachen.

Ooit hoorde ik bij “Spijkers met koppen” een mevrouw die een Instagram-account had waarop ze al dit soort dingen optekende uit de mond van treinreizigers. Zij ging gewoon in de trein zitten met een notitieblokje en schreef op wat er zoal aan versprekingen en verhaspelingen voorbij kwam. Het was een erg vermakelijk item.
Wat ik daar van heb onthouden:
– Ik zal dit even in chronische volgorde zetten.
– Het leverde een staande ovulatie op!
– Dat slaat de spijker volledig mis.
– Dat is dus dweilen met de emmer open…..
Hierbij een link naar dat account op Instagram, het heet treintaal >>>

Dit blog over taal sluit ik af met een voorbeeld hoe moeilijk Nederlands eigenlijk is.
Een collega van mij komt uit een ander land en laat mij af en toe een tekst lezen om te kijken of het Nederlands allemaal goed is.
“Ik vind het belangrijk dat alle neuzen op één kant staan” had hij geschreven.
Ik vertelde hem dat dat niet helemaal goed was.
“Ik vind het belangrijk dat alle neuzen één kant op staan”.
Onbegrijpelijk vond hij.
“Eén kant op” en “op één kant” is dus iets anders, alleen omdat het woordje ‘op’ ergens anders staat?!?!
Onbegrijpelijk eigenlijk…..