Vorig jaar in september schreef ik over kussens met een gehaakte voorkant en een gebreide achterkant. ( Zie: Kussen bi-stitchual>>>)
Van het Call-the-midwife-dekentje >>> en die kussens had ik nogal wat restjes over;
daar heb ik met wat kunst- en vliegwerk nog een vierde kussen van gemaakt.
Voor de haakkant gebruikte ik de donkergrijze katoen voor de harten van de granny squares. Dat gaf een ander effect dan de donkerrode kernen in de andere kussens. Ook de grijs- en rosetinten zijn iets anders dan de gemêleerde katoen van de andere kussens. Resultaat: het lijkt op elkaar, het is anders en toch passen ze bij elkaar.
Bij de brei-blaadjes-kant stuitte ik op een ander probleem: de katoen van het dekentje was dunner dan die van de kussens.
Dus de vierkantjes vielen kleiner uit en vulden met elkaar niet het hele oppervlak van het kussen.
Ik bedacht dat er ik dan wel een rand stokjes omheen kon haken. (Zie foto).
Daarbij haakte ik om het hele gebreide vierkant eerst een toer met vasten en daarna haakte ik op iedere vaste een stokje. (De stokjes in de achterste lus van de vaste haken, dan krijg je een mooi randje op de plek waar het haakwerk aan het breiwerk vastgemaakt wordt.)
Op de hoeken haakte ik 5 stokjes in één vaste.
Ook zo’n rose knoop die in het midden van de kussens zit kon ik er niet meer bij krijgen, daarvoor koos ik een grijze variant.
Klik op de foto’s voor een vergroting, dan zie je heel duidelijk de gehaakte rand aan het gebreide gedeelte.
Ook voor deze kant van de kussens geldt nu: het lijkt op elkaar, het is anders en toch passen ze bij elkaar.
Doet me denken aan onze dochters.
Hiernaast een afbeelding van de drie dames uit 2015, gemaakt in Schoorl.
(lees hier >>> het bijbehorende blog).
Het lijkt op elkaar, het is anders en toch passen ze bij elkaar…….
Geef een reactie