Mensen die mij kennen weten dat ik niet van de muziek van Jan Smit houd; toch staat nu zomaar de titel van één van zijn liedjes boven dit blog.
Gistermorgen noemde de voorganger dit lied in zijn overdenking. We lazen de gelijkenis over het graan en het onkruid  (lezen? zie Mattheus 13: 24-30 >>> in de Basisbijbel.).
De dominee vond de vergelijking van Jan heel mooi: in het tuintje van ons hart wordt ook zaad en onkruid gezaaid, er komen niet alleen maar goede dingen in ons hart terecht. Het is aan ons wat we er mee doen. Het advies is: laat het samen opgroeien, wees kritisch op wat er in je hart leeft en vooral: oordeel niet te hard over je  hartetuin. Of over die van je buurman. Reageer met mildheid en mededogen.

Wat een mooi beeld werd hier geschetst! De link met Jan Smith is de dominee vergeven: de boodschap kwam goed binnen op deze manier.

De liederen in de viering van gistermorgen waren erg mooi en met zorg bij het thema gekozen. Het waren bijna allemaal liederen die we ook met de cantorij hebben gezongen; o man, ik mis het nu al. Bij het lied “Die chaos schiep in mensenland’ was  ik met mijn cantorij-achtergrond al aan het meetellen met het voorspel, maar in mijn enthousiasme was ik te voorbarig, ik zette het 1e couplet in terwijl de organist het een keer zou voorspelen.

Het begin en het eind van de viering raakten me. Vlak voor de dienst begon speelde Erwin een heel mooi stuk op het orgel; het was vast iets bekends want mijn buurvrouw humde een stukje mee.
Ook de slotzang vond ik een mooi onderdeel van de viering. We zongen de vertaling  van Rikkert Zuiderveld van het lied “Sent forth by God’s blessing” , een volksmelodie uit Wales. Het staat in ons liedboek als nr. 425 met de titel: ‘Vervuld van uw zegen’. Dit zijn de laatste regels:
Om daar in genade uw woorden als zaden
te zaaien tot diep in het donkerste dal,
door liefde gedreven, om wie met ons leven,
uw zegen te brengen die vrucht dragen zal.”