Eergisteren schreef ik over de Graduation van Frea in Nottingham.
Die paar dagen in Engeland waren voor ons weer een nieuw hoofdstuk in het boek “Drenten in de vrömde’.
Wij waren al vaker in Nottingham geweest: twee keer met onze eigen auto en de andere keren maakten we gebruik van het openbaar vervoer, zoals bus en taxi.
Deze keer kreeg ons bezoek een extra dimensie: we hadden een auto gehuurd en dat was op z’n zachtst gezegd een heel avontuur.

Op het vliegveld moesten we ons melden bij de balie van Budgetcar. Daar zat een opgewekte Engelsman ons al op te wachten. “You must be Keurt!” riep hij tegen Gerard. Hij bedoelde Geert.
We kregen een hele grote bolide mee, een Vauxhall Insigna. Stoer heee! Maar wij stonden als Hansjes in Bosbessenland met onze koffers om de wagen heen, want: hoe moest de achterklep open?
Je moest op het glimmende logo drukken…..

Het stuur zit rechts. Hééél gek! Je rijdt links. Heeeel moeilijk! Je moet constant opletten en geconcentreerd rijden. Op weg naar de universiteit zaten de kinderen ook bij ons in de auto. Gerard wilde de weg al opdraaien toen er voor hem  van rechts onverwacht nog een bus aankwam. Oeh, even schrikken. Zit Engelsman Jon achterin te zingen: ‘Boesje komt so, Boesje komt so….’
Op de foto hier rechts wordt Frea bij haar huis opgehaald door de privé-chauffeur.

Maar er zijn meer typisch Engelse dingen dan alleen links rijden.
Als je thee bestelt in Engeland dan is die per definitie sterk. Zwart en bitter. Daarom doen de Engelsen er ook altijd melk in. Bij een ontbijtje in een kroegje in Beeston maakte ik kennis met ’the self sqeezing tea-bag’.  Een zichzelf uitknijpend theezakje.
Daarmee kun je je zakje helemaal leegknijpen. Als de thee  nog niet sterk genoeg is, zeg maar….
Hieronder twee foto’s: het is de bedoeling dat je het kartonnetje van het zakje in tweeën scheurt, dan kun je de twee helften uit elkaar trekken en knijpt het zakje de laatste bittere druppels in je kopje.

 

 

 

 

Rare jongens, die Engelsen. Maar wat kunnen ze lekkere ontbijtjes maken!
Kijk bijvoorbeeld eens naar wat ik op mijn bord had liggen: een donut met gerookte zalm, en een gepocheerd ei met Hollandaise-saus. Mijn ontbijt bestaat gewoonlijk uit één beschuitje met boter en een kopje thee……..
 

Eenmaal thuis zagen we Lilian Marijnissen als partijvoorzitter van de SP op de televisie.
Huh? Dat is toch Roemer?
Dan ben je echt ‘even helemaal weg’.