Een muzikale duuzendpoot, dat is een goeie umschrieving veur Daniël Lohues.
In januari schreef ik al dat ik op 14 februari veur de karke een aomnd zul verzörgen over dizze veulziedige Drent. Dit stun d’r in het activiteitenboekie: 
Graag neem ik je mee op een verkenningstocht naar de duizendpoot Daniël Lohues.
Dat gaan we doen door te luisteren naar zijn muziek en het lezen en bespreken van zijn teksten. (meer lezen: zie: Lohues de…. ).

Lichtelijk gespannen is een understatement; ik haar flink last van ‘kloet’n in de boek’.
Zingen veur publiek: ik drei mien haand d’r niet veur um. Maor dit was een soort lezing en ik haar het zölf bedacht. In november haar ik d’r deur de drokte rondom het overlieden van mien moe nog hielemaol niet over naodacht wat ik zul gaon doen. Pas nao de karstvekaansie kwam d’r ruumte in de kop. En ie kunt het wel mooi bedenken, maor de deelnemers moet het ok een beetie leuk vinden. Niet iederiene is zo wég van Lohues as ik….
As uutgangspunt nam ik alle underdielen die ik nuumt haar in de ankondiging en bij ieder aspect keus ik wat liedties uut. Wij luusterden d’r naor, lazen met (de teksten kreeg iedere aanwezige in een boekie veur zich) en wij preuten in kleine groepies over wat wij heurd hadden en wat dat met oons deu. Zo ontstun d’r vanzölf ‘verbinding’, wat dan weer mooi paste bij het thema van dit seizoen ‘Samen-ver-binden’.

Wat ik, naost de verbinding, graag wol bereiken met dizze aomnd, was het vestigen van de aandacht op de warkelijk prachtige teksten die Lohues schref; dat is prima lukt.
Het kostte mij gien enkele muite om de aomnd an mekaar te praoten, ik heb d’r van geneuten. Nao ofloop was wel duudelijk dat ok de meinsen in de zaal het naor de zin hadden had; complimenten bint altied fijn. Maor het mooiste compliment had een hiel verdrietige achtergrond. D’r was ien oldere mevrouw die ik niet kende. Ze was ok niet hiel prominent aanwezig in de kringgesprekken. Toen ze weggung nam ze mij eem apart: ze wol mij persoonlijk bedanken veur de veur heur betiekenisvolle aomnd.
Heur zeun was vief jaor geleden op 44-jaorige leeftied overleden. Die was hielemaol gek west van Daniël Lohues en luusterde altied naor muziek van hum. Daor haar zij nooit veul van begrepen. Toen de ankondiging veur dizze aomnd in het karkeboekie kwam haar ze dacht: “As ik wat te weten wil kommen over Lohues, moet ik daor hen gaon”.
En ze was d’r; ze vertelde dat ze d’r hiel veul an had had. Het reup hiel veul op an emotie, maor op heur manier had ze z’r van geneuten. Zuks bedenk ie van te veuren niet a’j zo’n aomnd veurbereidt.

Naost zanger is Lohues ok schriever en ien van zien columns uut het Dagblad van het Noorden heb ik gisteraomnd veurlezen. ‘Deurzwemmen’ stiet d’r boven. Klik hier  PDF Doorzwemmen, column 16 december 2017  veur een PDF met de tekst.
Met dank aan de ‘meester himself’.