Eigenlijk zou ik gistermorgen weer naar de kerk, maar in de avonddienst/vesper om 19.00 zong de Cantorij Roden, dus ik koos voor die viering. Gerard ging wel naar de morgendienst (want voetbal zondagavond) en zo kwam het dat we ochtendviering in de Catharinakerk weer gescheiden van elkaar meemaakten: hij in de kerk, ik via Kerkomroep. Aan de koffie in de zon hadden we het samen nog even over de preek. Walter Meijles hield een indrukwekkend verhaal over het thema ‘de goede herder’ en had ons allebei geraakt met zijn woorden. (Ook terugluisteren? Zie Kerkomroep, Roden, Catharinakerk, 23 april 10.00 uur).

Rond 18.30 uur wandelde ik naar de Brink. Toen ik binnenkwam was de cantorij nog aan het oefenen/inzingen; fijn om al die vertrouwde gezichten weer te zien en hun koorzang te horen.
Het was überhaupt goed om weer in de kerk te zijn; na zoveel kerkdiensten via internet was het een verademing (letterlijk en figuurlijk) om zelf weer  in de gemeente mee te zingen. Dat is wel een nadeel van het volgen van een kerkdienst op afstand: het zingen klinkt niet mooi en je neemt er zelf geen deel aan.

In de vesper werden liederen gezongen uit de bundel ‘Zangen van zoeken en zien’.
In de orde van dienst stonden de liederen mét bladmuziek afgedrukt en in wisselzang met de cantorij zongen we liederen van de hand van o.a.  Huub Oosterhuis, Antoine Oomen, Peter Rippen, Michaël Steehouder en Chris van Bruggen.

De Catharinakerk.
Cantorij Roden.
De liefdevolle reacties van gemeenteleden dat ik er weer was.
Het voelde als thuiskomen.

Graag vestig ik ook nog de aandacht op een ander stukje PKN-gemeentewerk dat ik een warm hart toedraag.
De gehaakte Rodermarktrondjes kregen een tweede leven, daar schreef ik al over in het blog ‘Van rondjes naar vierkantjes‘.
Inmiddels zijn de dekens klaar. Op 18 april kwamen de dames bij elkaar en werden er foto’s gemaakt van het eindresultaat. Hierbij een link naar de website van de PKN-website met meer foto’s en een kort verslagje van Hetty Veerman.