Vanuit ons vakantiehuis aan de Schwielowsee gingen we op de fiets naar Potsdam, dat was zo’n 14 kilometer. Een prachtige stad  in het merengebied dat ontstaan is rond de rivier de Havel.  We fietsen rond kwart voor elf over die Lange Brücke de stad in en moesten toen nodig Kaffee. Mit Kuchen.

Ook in Potsdam  kun je goed zien dat het een stad in voormalig Oost Duitsland is. In een tweedehands boekwinkeltje in het Holländisches Viertel >>> kwam ik aan de praat met de

Holländsches Viertel

eigenaar. Hij vertelde dat Potsdam tot de late Middeleeuwen een klein vissersplaatsje was geweest, maar dat het tot grote groei en bloei kwam doordat de keizer het lusthof Sanssouci  liet bouwen en later het nieuwe paleis en de andere kastelen. Nederlanders deden hier toen goede zaken omdat zij wisten hoe je in drassig gebied huizen kon bouwen.   Twee wereldoorlogen en dertig jaar DDR hebben de stad geen goed gedaan.  Volgens de boekhandelaar kwam de economie nu pas weer goed op gang; dat was ook goed te zien, want menig gebouw stond in de steigers en er werd flink gerenoveerd. We genoten van de gezellige binnenstad,  zochten hier en daar een bezienswaardigheid op en aten een heerlijke Holländische pannenkoek met spek en ‘ghouda’-kaas.

We fietsten naar Sanssouci, het park waar de keizerlijke kastelen staan. De keizer wilde kennelijk niet onderdoen voor de Zonnekoning in Frankrijk, want wat we zagen was allemaal heel groot,  heel protserig en decadent. Wat een overdaad. Dwalend over het keizerlijke erf liep ik een groepje prinsesjes achterop.  “Was ist das hier!” riep ik.  “Echte Prinzessinnen!” Dat wilden de dametjes wel horen en ze wilden ook wel even voor mij poseren. Het bleek om een kinderfeestje te gaan.  Ze waren net al even in het paleis geweest en waren van een grote trap af geschreden om te ervaren hoe een prinsesje moet lopen en hoe je de tippen van je je jurk oppakt om een reverence te maken. Sommige meisjes doen dat dan ook op de foto (er op klikken voor een vergroting).  De jurkjes zagen er trouwens ook prachtig uit,  het waren replica’s van jurken zoals ze op de oude schilderijen staan.  Het meisje met het kroontje was de jarige. Zo’n ontmoeting met 8 kleine Duitse prinsesjes kleurt mijn dag; het verzacht de overkill aan grote gebouwen versierd met overdreven  standbeelden en gouden ornamenten.

Omdat we op de fiets waren konden we redelijk snel van A naar B; af en toe bestudeerden we ons beduimelde plattegrondje en soms moesten we zoeken naar het fietspad (dat is in Nederland stukken beter geregeld), maar al met al genoten we van keizerlijk Potsdam.
In het grote Hauptbahnhof deden we nog even wat dagelijkse boodschappen én pakten een bakje Fish & Chips bij een vestiging van Nordsee.
Niet erg Duits.
Wel erg lekker!