2 september: Nederlands maar dan anders (7)

Vandaag deel 7 in de serie ‘Nederlands maar dan anders’.

Op Radio 5 hoorde ik iemand drie spreekwoorden combineren: flink je best doen, een stapje harder lopen en je beste beentje voorzetten. Hij maakte er van: “We zullen een flink stapje harder moeten zetten!”

Bij Jinek zat in juli iemand die niemand in de weg wilde staan maar ook niemand wilde kwetsen. Hij combineerde het prachtig: “Ik wil daarbij niemand voor de voeten stoten.”

Een collega van Carlijn werd verrast door een actie van iemand anders.
“Dat komt je rauw op je bord vallen.”

De kapper waar ik om de zes weken in de stoel zit had met afgrijzen zitten luisteren naar een verhaal dat iemand vertelde. Ze paste het bijbehorende spreekwoord aan aan haar beroep: “Dan zit je toch met gekrulde tenen.”

Een collega van Gerard had een verhaal van een vrouw die zich staande moest houden op een kantoor tussen voornamelijk mannen.  Toen ze haar weer eens voor het lapje probeerden te houden riep ze: “Hou maar op,  ik laat me niet op de kast naaien.”
Zoiets moet je dan jaren nadien nog aanhoren.

De streektaal geeft soms ook aanleiding tot verwarring.
Een Waninge-neef met een eigen bedrijf werd gevraagd om een klus te doen.
Hij zei: “Dat kan ik nou eigenlijk niet wachten”  waarop de vrager antwoordde: “O, maar je hoeft niet te wachten hoor, je kan gelijk beginnen!”
Iemand uit het westen van ons land was in het noorden komen wonen en dat was niet helemaal vlekkeloos verlopen. Toen een Drent aan hem vroeg: “Mag je hier een beetje wonen?” stoof hij gelijk op “Waarom zou ik hier niet mogen wonen, van wie zou dat niet mogen!”

Voor buitenlanders is Nederlands ook moeilijk.
Collega Jacquelien tekende uit de mond van een collega op, dat ze een nieuwe splinter auto had gekocht.

Sinds eind augustus wonen Frea en Jon bij ons in huis.
Jon is een echte Engelsman, maar spreekt al een behoorlijk mondje Nederlands.
Af en toe is er even een misverstand of moeten we erg lachen om een ’taal-grapje’.

Een vaatwasser is het Engels een dishwasher. Frea zegt afwasmachine en wij zeggen vaatwasser  of mevrouw Bosch. Jon raakte daarvan in de war.
Hij kwam bij me staan, wees op de vaatwasser en zei: “Hoe heet deze ding noe!”

Afgelopen donderdag hadden Frea en Jon heerlijk voor ons gekookt.
Jon stelde voor om dat vaker te doen en ik vond dat een heel goed idee.
“Ik ben benieuwd wat er onder je koks-muts vandaan komt!” zei ik enthousiast.
Jon verslikte zich in zijn lasagne en moest vreselijk lachen.
Dat snap je ook wel als je weet wat ‘cock’ in het Engels betekent…..

Klik hier >>> voor het blog Nederlands maar dan anders deel 6, daar vind je ook linken naar de delen 1 tm 5. En vergeet ook niet om af te toe te kijken op het instagram-account Treintaal, heerlijk om te lezen hoe sommige mensen de dingen door elkaar husselen. De mooiste? Ze was in geen landen of weiden te bekennen!