Zondagmiddag zaten we in de kerk in Beetsterzwaag in het Friese land. We waren daar met een aantal mensen uit Roden omdat Bart Elbert daar zijn intrede deed, een  ‘viering van verbintenis’. Het is altijd een vreemde gewaarwording om je eigen predikant in een andere kerk te zien. Voor de mensen in Beetsterzwaag helemaal nieuw,  voor ons nog zo vertrouwd. Het was goed om er te zijn en het was leuk om het enthousiasme van zijn nieuwe gemeente te zien: iedereen heeft er zin in. Vanuit Roden zat ik daar met de gedachte: ik weet wat ze krijgen, wij missen hem nu al….Tegelijkertijd was ik in mijn hoofd ook al bezig met: “Wie zouden wij weer krijgen? Misschien zitten wij over een aantal maanden ook weer zo enthousiast en benieuwd in een intredeviering.”

Terug naar Bart.  Naast de lezing van psalm 139 en een gedeelte uit Marcus liet hij ook een video zien van Frank Boeyen ‘Op zoek naar de verloren tijd’. Hij vertelde dat die tekst veel voor hem betekende, met name de zin “Ik zal op zoek zijn.”
Het leven is een reis, een zoektocht, die Bart nu in Beetsterzwaag voortzet.

Wat mij uit de preek zal bijblijven is de zin: wij moeten dat werkwoord vervoegen.
De naam van God is ‘Ik zal er zijn’. Zijn is een werkwoord. Als je dat vervoegt doe je dat met verschillende persoonsvormen. Ik ben. Jij bent. Hij is. Wij zijn. Jullie zijn. U bent.
Wij als gemeenteleden moeten dus het werkwoord vervoegen. Er zijn voor ‘jou’, voor ‘hem en/of haar’, voor ‘hen’, voor ‘ons’ en voor ‘elkaar’.
Dit heeft Bart niet gezegd, dat heb ik er in mijn hoofd van gemaakt.
Zelfs als je niet goed bent in grammatica kun je dit werkwoord vervoegen!

Uit de activiteitengids van Beetsterzwaag

Wij kregen nog een kop koffie/thee met een klein stukje Friese oranjekoek. Dat Fries is nog wel even een dingetje. Bart probeerde ‘mienskip’ te zeggen (gemeenschap), maar zei ‘menskiep’. Geen Fries die dat woord begreep. Wij wel. Zoals wij ook wel begrepen dat Bart in zijn laatste viering Ernie nadeed voor de kinderen, terwijl de kinderen geen idee hadden wie hij imiteerde. Als je hem beter leert kennen begrijp je hem volkomen.
Wij laten Bart met een gerust hart achter in Beetsterzwaag.