Vanmorgen stond ik bij mijn aanrecht een grote glazen-afwas weg te werken.
21 glazen om precies te zijn.
Wijnglazen, bierglazen, frisglazen……allemaal vastgehouden door familieleden die gisteren bij ons op Waninge-Plaza te gast waren voor de Vrieswijk-familiedag.
De nazaten van de man die ik eergisteren beschreef in het blog ‘Opa Vrieswijk’.
Mijn broer, mijn tante, neven, nicht, met aanhang en soms met kinderen: het was een fijne reünie. Twee jaar geleden hadden we voor het laatst zo’n gezamenlijke feestelijke bijeenkomst met kegelen en een barbeque, vorig jaar zagen we elkaar rondom de begrafenis van mijn moeder. Toen stond ons hoofd even niet naar het organiseren van een familiefeest.
Dit keer lag de organisatie in de handen van Gerard en mij en ik vind het belangrijk dat op zo’n dag ook even wordt gekeken naar de generaties voor ons.
De eerste uren van zo’n dag gaan op aan bijpraten, koffie, borrel en een lunch,
maar na de lunch nodigde ik mijn familieleden uit voor een familie-foto-quiz.
We verdeelden de aanwezigen in vier groepen, die zich over huis, tuin & tent verspreiden en zich bogen over verschillende formulieren.
Bruidsparen zonder hoofden: wie zijn dat? Ome Henk en tante Kinie? Of toch ome Kees en tante Fré?
Een tiental babyfoto’s van familieleden op een A4-tje: er was werkelijk een moeder die haar eigen kind niet herkende. De vader trouwens wel, die zag aan het jurkje welke dochter het was……hilarisch was het.
Vragen over de geschiedenis van de familie: hoe heette het schip van opa? O, Ebenhaëzer? Waar was de camping waar ome Jo een caravan had? Ja, aan de Ems….
Vragen over namen van voorouders: “Vul maar Aaltje in, dan is het altijd wel een keer goed.” Hetzelfde gold voor Andries en Cornelis.
Dat wat ik graag wilde gebeurde ook: we haalden herinneringen op aan eerdere familiedagen, vertelden verhalen van vroeger en zo was de generatie voor ons er toch nog een beetje bij.
Na de quiz was er nog ‘vrije tijd’ en wat doen we dan?
Spiekerhouw’n, klaverjassen en beppen.
We sloten de dag af met een heerlijk etentje in wokrestaurant Jasmijngarden in Assen.
Topdag.
Volgend jaar gaat ‘Hengelo’ het organiseren.
Om in de terminologie van Opa Vrieswijk te blijven: “Zo de Heere wil en wij leven”.
PS Vanmorgen wilde ik een was ophangen, het was immers prachtig weer.
Maar voor het opzetten de GWP (zie blog van gisteren) moest de waslijn worden gedemonteerd.
De tent was gisteravond wel weer afgebroken, maar de waslijn……
Geef een reactie