In juni 2017 werkte de Catharina-cantorij voor het laatst mee aan een viering; daarna werd het koor opgeheven. Eind november 2017 zagen we elkaar weer op de eerste reünie en gistermiddag kwamen we voor een tweede reünie bij elkaar in De Deel.
Wat heerlijk om elkaar in deze samenstelling na een jaar weer te zien!
Natuurlijk was het niet zo dat ik de reünisten een jaar niet had gezien.
De meesten kom ik regelmatig tegen in de vieringen of elders in het dorp.
We dronken koffie/thee, kletsen gezellig met elkaar bij, maar we gingen natuurlijk ook met elkaar zingen. Erica had enkele liederen voorbereid en zo stonden we na een jaar wat onwennig in onze stemgroepen in te zingen. Maar die onwennigheid duurde maar erg kort: het was al spoedig weer net zo’n gezellige chaos als vroeger. Het was de bedoeling dat we om half vier met zingen zouden beginnen maar iedereen bemoeide zich zoals gewoonlijk weer met iedereen. Voordat de laatste tenor op de goede plaats zat (namelijk naast de andere tenoren) en iedereen de goede muziek voor zich had was het al kwart voor vier. Maakte niet uit. We hebben vierstemmig gezongen en dat voelde weer heel vertrouwd.
Toen was het tijd voor een glaasje fris of wijn en zongen we ‘Daor bluit mien eerappellaand’ van Ede Staal en ‘Hier kom ik weg’ van Daniël Lohues. Stond nooit op ons repertore, maar het was erg leuk om te zingen; wel heel ver buiten de comfortzone van sommigen van ons wiens roots in andere delen van het land liggen.
De organisatie had iedereen gevraagd om iets lekkers mee te nemen: hetzij voor bij de koffie/thee, hetzij voor het buffet aan het einde van de middag.
We pasten het bijbelse principe van de ‘vijf broden en twee vissen’ toe: we zetten alles op tafel en delen zo met elkaar wat er aan eten wordt binnengebracht.
“Om in stijl te blijven hebben wij twee broden en vijf kazen meegebracht!” merkte een alt snedig op.
Er bleef natuurlijk van alles over. Het gaat te ver om te spreken over 12 manden, maar er was meer dan genoeg lekkers: soep, brood, salade, hartige taarten, kleine hapjes en zelfgebakken cake/koek.
Zo kwam het dat wij vanmorgen thuis een stukje cake-tulband met appel bij de koffie hadden. Namens Gerard, Jon en Frea: bedankt Roelie, het was lekker!
Geef een reactie