Maandagmorgen.
Er wacht een tjokvolle vaatwasser op mij om uitgepakt te worden en het rommelige aanrecht staat nog vol met afwas.
Er wacht een huis op mij dat opgeruimd en stofgezogen moet worden en er moeten weer boodschappen gehaald. En ik hou niet van huishouden.

Als ik beneden kom piept er één narcisje uit het bollenpotje dat ik zaterdagavond van vrienden kreeg.
Op Radio 5 wordt een vrouw geïnterview. “Wat betekent je verjaardag voor je?”
Heel veel zegt ze. Ze viert het altijd uitbundig buiten de deur. “Mensen doen tegenwoordig zo negatief. Gezeur over dat ze ouder worden. Dat verjaardagen zo’n gedoe zijn. Boodschappen halen, wie drinkt wat. Ik vier mijn verjaardag in de plaatselijke kroeg, dan heb ik zelf ook een leuke avond. Je moet het leven vieren, er wat van maken. Er is veel gebeurd in mijn leven: man overleden, niet gemakkelijk gehad. Daar moet je niet in blijven hangen, maar doorgaan en de fijne dingen die er nog wel zijn benadrukken. Zoals daar zijn: het vieren van je verjaardag. ”

Dan gebeurt er iets in mijn hoofd op maandagmorgen.
Er ontspringt een idee voor een blog in mijn gedachten, dus mag ik vóór alle huishoudelijke klussen eerst achter de computer om dat blog uit te werken.
Toen ik de computer aanzette kon ik het scherm niet zien omdat de zon naar binnen scheen……..in februari!

Het rommelige huis en het volle aanrecht zijn gevolgen van het vieren van het leven.
Gisteren hadden we alle kinderen met aanhang thuis om een vakantie te bespreken die we met z’n achten in het verschiet hebben. We hadden soep, broodjes en verse appeltaart met slagroom. En folders, kaarten, websites en filmpjes van het vakantie-adres waar we dit voorjaar naar toe gaan.
Het is nu 09.05 uur.
Met genoegen zet ik mij aan mijn huishoudelijke taken van deze maandag.