16 maart: Hervormde mosterdsoep.

Op  het blog dat ik schreef over de mosterdsoep van Kor en mijn poging om die ook te maken kreeg ik een reactie van Gretha en Cees.
Zij houden ook van mosterdsoep en Gretha vertelde dat zij een bijzonder recept had.

Slagerij H. Postema, Schoolstraat 18 (bron: boek ‘Jan en Elsien’)

Ze wist nog dat vroeger in de Schoolstraat in Roden slagerij Postema zat, gerund door Harrie en Alje Postma.
Die verkochten natuurlijk allerlei soorten vlees, maar ook zelfgemaakte soepen.
Bonensoep, snert, maar ook  mosterdsoep.
Heerlijke mosterdsoep, volgens Gretha.
Maar Harrie en Alje stopten met de slagerij.
De (overwegend oudere) Rodense cliëntele had gehoopt dat de mensen die het bedrijf overnamen op dezelfde voet zouden doorgaan, maar dat was helaas niet het geval.
Ze sloten de deuren van de slagerij voor één maand, toverden met een verbouwing de slagerij om tot een moderne winkel en sloegen daarmee in hun ijver de plank volledig mis.
Want daar zat de (overwegend oudere) Rodense cliëntele niet op te wachten; die hadden inmiddels het pad naar andere slagerijen al gevonden.
Ze hebben het dan ook niet gered.

Maar de mosterdsoep is wel gered.
Gretha heeft het recept persoonlijk gekregen van de broers, die zij vroeger gekend heeft.
Zij wist zelfs waar ze altijd zaten in de Catharinakerk.
“O? Waren ze hervormd? En mochten jullie dan als gereformeerden wel naar hun slagerij?”
Daar had ik namelijk hele andere verhalen over gehoord; al speelden die verhalen zich wel af in andere dorpen, dat moet ik toegeven.
Maar dat was hier in Roden dus niet aan de orde.

Op vrijdagmiddag twee weken geleden kregen Gerard en ik een ‘proef’-pakketje van Gretha en Cees: een bakje  zelfgemaakte mosterdsoep met daarbij een boek over het leven van Jan Postema en Elsien Thie. Als wij de soep lekker vonden zouden we het originele recept krijgen.
Het boek “Jan en Elsien” gaat over de ouders van de slager.
Een boek met het familieverhaal van de familie Postema en prachtige foto’s van vroeger.
Wát een cadeautje om dat te mogen inzien.

De soep was heerlijk!
Maar wel anders dan andere mosterdsoepen: er zaten geen spekjes in maar gehakt.
We noemden het schertsend ‘Hervormde mosterdsoep’ naar aanleiding van Gretha’s verhaal.
Later kreeg ik het recept van Gretha: hieronder vind je het zoals ik het van haar kreeg:

Ada,

Bij dezen het recept zoals ik het ooit gekregen heb.

Nodig:
– 250 gram half om half gehakt
– 8 eetlepels mosterd: 4 Milde Franse en 4 grove Groninger
– 1 liter melk
– 1 eetlepel bloem
– 1 dl slagroom
– 2 kippenbouillontabletten
– 20 gram boter
– zout /peper

Doen:
– gehakt braden
– mosterd losroeren met wat melk, door het gehakt roeren
– dan rest van de melk en de bouillontabletten toevoegen
– laatste minuut slagroom en bloem erbij om te binden.

Zelf varieer ik wel eens stiekem:  geen boter voor het braden van het gehakt, heel bescheiden met zout en peper ( sowieso bij gekruid gehakt natuurlijk ) en ik vind maizena gemakkelijker bindmiddel dan bloem: even aangemengd met lepel afgekoelde soep kan het nagenoeg niet klonteren. Echt in mum van tijd klaar; smakelijk eten!
Gretha