Palmzondag.
Twee kerkdiensten op één dag.
Doe ik eigenlijk niet vaak, maar soms komt het zo uit.
Voor de ochtendviering waren we uitgenodigd in Hoogersmilde door de oudste dochter van Gerard’s broer Jan.
Jan en Lammie wonen in Hoogersmilde en maken daar actief deel uit van de PKN-gemeente. Sinds december is Jan ernstig ziek; hij heeft een agressieve vorm van maagkanker en vecht voor zijn leven.
Jan luistert iedere zondag via kerkradio naar de viering vanuit de kerk in Hoogersmilde, maar hij had bij de predikant aangeven dat hij het contact met de gemeente zo miste.
“Ik zie de mensen niet die in de kerk zitten.”
De dominee had daarna het plan opgevat om een viering op camera op te nemen, zodat hij in ieder geval de gemeente in een zondagse kerkdienst kon zien.
Voor deze viering waren ook de kinderen van Jan en Lammie en familie uitgenodigd.

We vulden een bank met broers en zussen in de vertrouwde kerk van vroeger waarin we al zoveel met elkaar hebben meegemaakt.
Het thema van de viering was ‘Feest! Of niet….’
De voorganger vertelde dat Jezus een paar dagen voor zijn dood op deze palmzondag nog de tijd nam om feest te vieren.
Dat was ook de strekking van het verhaal: in het leven zit je niet altijd alles mee.
Het is de kunst om niet te lang te blijven hangen in ziekte, leed en verdriet, maar om ook te kijken naar waar je dankbaar over kunt zijn en als je kunt: de hoogtepunten blijven vieren.

Het was een ontroerende en verbindende viering.
Na de dienst was er koffie in het jeugdgebouw en het is altijd weer hartverwarmend om te merken hoezeer wij nog verbonden zijn met de PKN-gemeente in Hoogersmilde.
Meer weten over onze vroegere kerk? Hierbij een link naar een pagina met informatie en foto’s op de website van Hoogersmilde >>>. 

Gisteravond was er een vesper in de Catharinakerk: Erwin Wiersinga op het historische Hinsz-orgel en Theo van Beijeren op de preekstoel.
Daar wil ik graag bij zijn, ook als dat betekent dat ik dus twee kerkdiensten op één dag heb.
‘Orgelvesper op de drempel van de Stille Week’ stond voor op de orde van dienst.
Het was een viering in de stijl van de Abendmusiken van Buxtehude in Lubeck >>> aan het eind van de 17e eeuw.
Een vesper met veel mooie orgelmuziek van o.a. Brahms, Reger en Bach, gemeentezang en stilte voor bezinning.

Aan het eind van de viering wensten we elkaar ‘een goede week’.
Dit was in ieder geval een goed begin daarvan.