Soms komen er dingen op je pad waarvan je denkt: wat is dat nou weer?!?
Het woord  ‘crowdfunding’ bijvoorbeeld ken ik vanuit de media, maar ik wist niet precies wat het betekende. Het had iets te maken met geld inzamelen, zoveel had ik al wel meegekregen.
Vorige week kregen we een mail van nicht Lianne, de dochter van Gerard’s broer Jan.
Vaste lezers van mijn blog weten dat Jan in april is overleden.
Nog niet meegekregen? Lees dan de blogs  ‘Een krater’>>> van 21 april en “Een Opa-Knuffel” van 26 april.

De mail van Lianne had als onderwerp: Crowdfunding – laatste wens van mijn vader.
Jan’s behandeling in Keulen heeft veel geld gekost en de verzekering keert niet uit.
De kinderen van Jan en Lammie proberen hun moeder te helpen en hebben een crowdfundingsactie in het leven geroepen om de behandeling alsnog te kunnen betalen.
Crowd-funding betekent letterlijk: financiering door de massa.
Het idee erachter is dat als heel veel mensen een klein beetje geven, dat er dan toch genoeg geld binnenkomt om iets te financieren wat je in je eentje niet rond krijgt.

Schrijnend is wel dat er nu een behandeling gefinancierd moet worden die niet meer heeft geholpen. Maar de kosten zijn wel gemaakt en moeten ook betaald.

Donderdagavond sprak ik één van onze dochters. Zij had al een bedrag op de rekening gestort. “Eigenlijk ben ik blij dat we nu tenminste iets kunnen doen” zei ze “wat hebben we ons in die periode machteloos gevoeld.”
Zo is het.

Om de kinderen en Lammie een hart onder de riem te steken vraag ik op mijn blog aandacht voor deze crowd-funding actie. Hierbij een link naar de website ‘Laatste wens van mijn vader’>>>
Op die site staat de prachtige foto hiernaast  die me nog steeds veel doet.
Hij is gemaakt voor Jan’s overlijden en de handen van Lammie en de kinderen liggen over die van Jan heen.

Hoe meer mensen meedoen, hoe eerder het bedrag bij elkaar is.
Een kleine bijdrage is zeer welkom, maar ook met het doorsturen van de informatie in dit blog naar jouw netwerk maak je de kring steeds groter!