Gistermorgen zaten Gerard en ik op de Jacobs-zondag in de Jacobskerk in Roderwolde.
Deze kerk ligt aan de pelgrimsroute ‘het Jacobspad Groningen Drenthe’ met als startplaats Uithuizen en eindpunt Hasselt. Dit deel van het pelgrimspad sluit aan op de eeuwenoude route naar Santiago de Compostela. (Meer weten? Klik hier >>>>).
We hoorden op deze bijzondere zondag het verhaal van de discipel/apostel Jacobus; zijn stoffelijk overschot ligt begraven onder de basiliek in Santiago de Compostella.
Jacobus heeft volgens overlevering geprobeerd om het evangelie van Christus te brengen in Spanje, maar was daar niet in geslaagd. Na zijn marteldood kwam zijn lichaam op miraculeuze wijze in Santiago terecht; na de ter aardebestelling kwam er een bedevaartsstroom op gang van christenen. Jacobus heeft het dus zelf niet meer meegekregen, maar zijn boodschap was wel degelijk aangekomen, zij het in eerste instantie niet op de manier zoals hij het zich had voorgesteld.
In zijn overdenking constateerde voorgang Sybrand van Dijk dat wij zelf vaak niet meekrijgen welke indruk wij op andere mensen maken en hoeveel invloed dat soms heeft.
Als voorbeeld diende het verhaal van een vader die zwaar op de hand was. Hij drukte zijn kinderen op het hart om zich altijd bewust te zijn van het feit dat ze op een dag verantwoording moesten afleggen aan hun Schepper.
Die kinderen zeiden na de dood van hun vader, dat ze van hem hadden geleerd dat ze het leven niet zo zwaar moesten opvatten. Het voorbeeld van hun vader, een zwaarmoedige man, had juist het tegenovergestelde bewerkstelligd!
Net als Jacobus, die zelf niet meer heeft meegekregen wat hij voor het christendom heeft betekend, kunnen wij ook niet overzien wat onze handel en wandel voor anderen betekent. Wij somberen soms tegen elkaar over de toekomst van de kerk. Hoe zou het er over 5 jaar uit zien? Over tien jaar?
‘ Niet doen’ was vanmorgen de boodschap.
‘Vervolg je reis door het leven met een loflied op de lippen. Heb vertrouwen. Durf oude zekerheden los te laten. Als je te zwaar aan dingen tilt kom je vast te zitten. En we moeten juist in beweging blijven! Laat je niet ontmoedigen door tegenslag: pak jezelf bij elkaar en ga maar op pad.’
De dominee had het over somberen over de toekomst van de kerk, maar in ons persoonlijke leven loopt ook niet alles op rolletjes. ‘Geen mens komt onbeschadigd het leven door’ hoorden we vanmorgen.
Zo’n preek kon ik even goed gebruiken, het verhaal tilde me echt even op.
Kerkgang is soms zoveel meer dan wat liederen en een preek.
Gistermorgen vierden we ook een bijzonder jubileum in Roderwolde: Lykle de Boer is 50 jaar organist.
Hij werd in de viering in het zonnetje gezet door Wim Vrieling, voorzitter van de club van kerkrentmeesters; Lykle kreeg een oorkonde en een gouden speldje.
Na de viering togen we met alle aanwezigen naar de tuin van Ben en Mathilde, waar we koffie, taart én nog een borrel dronken.
Verder zongen we nog een feestlied voor Lykle.
Meer weten over het jubileum, het tuinfeest en HET LIED?
Klik dan hier >>> voor een link naar een pagina op de website van onze PKN-gemeente.
Geef een reactie