12 augustus: Je krijgt de zegen mee.

Na een korte vakantie in Noord Duitsland (daarover in volgende blogs meer) bevonden we ons op zondagmorgen onder het gehoor van ds. Theo van Beijeren in de Catharinakerk.
Het is altijd lastig om een hele viering te vangen in één blog: je kunt een uur teksten, muziek en beleving niet beschrijven in 500 woorden, er blijft altijd een deel onderbelicht.
Wat nam ik mee uit deze kerkdienst?
Drie dingen wil ik benoemen.

– Een paar zinnen uit de overdenking.
We hadden gehoord dat Jezus zeer bot en onvriendelijk reageert op een buitenlandse vrouw door te zeggen dat het brood voor de kinderen (het volk Israël) bedoeld is en niet voor de honden (de buitenlanders).  Schrikken. Voor die vrouw en voor ons.
Want dit is niet zoals we Jezus kennen.
De dominee legde uit dat het ook voor Jezus, net als voor ons, kennelijk moeilijk is om over de eigen muren heen te kijken.
Het is te danken aan de reactie van die vrouw “Maar de honden eten immers ook de kruimels die de kinderen laten vallen….” dat Jezus niet blijft volharden in zijn afwijzing.
Een goede les voor ons.
De voorganger zei daarover:

Deze vrouw laat zien dat je met humor, relativeringsvermogen en vooral met de dialoog/het  gesprek er het beste uit kunt komen.
Stel dat ze kwaad was geworden, dat ze was gaan schelden of slaan.
Stel dat ze met stenen was gaan gooien.
Doet ze niet.
Ze doet het met zachte krachten: een gesprek, humor en volhouden. 

Ad van Nes: in actie tijdens de viering. Foto: Fokke de Jong.

– Een deel uit het dankgebed, gewijd aan muziek.
Ad van Nes, onze organist, werd namelijk vanmorgen in het zonnetje gezet omdat hij 25 jaar organist in onze gemeente is geweest en al 60 jaar kerkorganist is!  Net als Lykle de Boer twee weken geleden kreeg hij ten overstaan van de gemeente een oorkonde, een speldje, een toespraak van Wim Vrieling, een bos bloemen en applaus.
In het dankgebed daarna formuleerde de dominee het zo:
Dank U voor de gave van de muziek, van het lied, waarmee we soms zoveel meer tot uitdrukking kunnen brengen dan alleen maar met woorden en zinnen.
Waarmee we boven onszelf uit kunnen stijgen en zo dichter bij U kunnen komen.
We bedanken U ook voor de mensen die ons daarin willen voor gaan en begeleiden; soms al zoveel jaar lang zoals we zojuist mochten mee beleven met Ad van Nes. 

– De zegen.
Die krijgen we iedere zondag aan het eind van de viering mee.
Meestal zijn dat de vertrouwde woorden ‘De Here zegene u en hij behoede u….etc’.
Vanmorgen gebruikte de predikant deze versie:

God zal met je meegaan
als licht in je ogen
een lamp voor je voet
als hand op je hoofd
een arm om je schouder.
Als baken bij ontij
een verte die wenkt
als groet op je lippen
en hoop in je hart
als stem die je uitdaagt
een woord dat je weg zoekt
zo zegene u God, de vader, de zoon en de Heilige Geest.  

Deze week wordt Gerard voor zijn vervolgbehandeling opgenomen in het UMCG.
Met zo’n zegen kun je zo’n week in.