een alternatief voor 'de waan van de dag'

12 november: Nee joh!

Op maandagavond ga ik altijd om 18.15 u zwemmen met Ans, maar gisteravond niet.
Het was immers Sint Maarten en dat gaat heus wel door zonder mij, maar ik wil het niet missen.
Als het gaat schemeren zet ik lantaarns buiten en kaarsjes op de trap en zet een schaal met snoep bij de deur.

Om kwart over vijf stond het eerste stel voor onze deur; twee broertjes, één van vier en één van twee.
Ze begonnen voortvarend.
“Sint Maarten, Sint Maarten, de meisjes…….” en toen stokte het.
Het kleintje keek verbaasd naar zijn broer en zong twijfelend: “De koeie heb taarten…?”
“Nee joh!” riep de ander ‘Zo gaat het niet!”
Bedremmeld keken ze ons aan.

Vanuit de verte hoorden we een papa-stem: “Begin maar even opnieuw.”
Toen ging het goed.
Inclusief de koeien, meisjes en rokjes.
Ik vroeg naar hun lampions.
De kleinste wees ons op de lampion van z’n broer.
“Hai heef RAKET MAAKT!’ riep hij met een stralend snoetje.
Zelf had hij een vlinder die ook prachtig was, maar de raket sprak kennelijk meer tot de verbeelding.
Ze mochten iets kiezen en overlegden samen wat ze zouden nemen.
Ze kozen allebei een Fruitella, vergeleken wat ze hadden, of ze wel allebei hetzelfde hadden. Papa vond het toen wel welletjes “Nou kom maar, kletsmajoors!”

En dan heb ik nog maar één stel beschreven.
We kregen enthousiaste zangers in een groepje en twee buurkindjes waarvan de jongste absoluut niet wilde zingen; ze zag het nut van alles nog niet zo in.
Er stonden kinderen voor onze deur die wel kunnen zingen, maar ook kinderen die dat niet kunnen zodat het deurgezang onbedoeld meerstemmig werd.
We genieten van wat op zo’n avond voorbij komt.

Later op de avond kwamen er wat grotere kinderen met meer branie.
Gerard deelde snoep uit en grapte daarbij dat ze hun tanden wel goed moesten poetsen.
Hij kreeg een grote grijns terug en een olijk ‘Nee hoor!’.

Ik schreef het al: ik had het niet willen missen.
Er liggen nog wat doosjes Smarties en Fruitella reepjes in de koelkast.
Die liggen daar vast niet lang; morgen komen de dochters en twee schone zonen boerenkool eten…..

Vorige

11 november: Die mij droeg.

Volgende

13 november: Eem in ’t Nedersaksisch

  1. Frea

    Smartiiiiies

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén