17 november: Markt? O….. Marokko!

Gistermorgen werd ik om 07.00 u wakker van het geluid van een appje; vergeten telefoon uit te zetten. Maar ik moest toch naar de wc, dus ik nam mijn telefoon mee en las met m’n duffe hoofd, zonder bril, het betreffende appje van Sinet. “Op naar de markt!” met een emoticon met een zonnebrilletje op.
Wat moet je d’r mee. Wij zouden gisteravond bij Jan en haar met onze vriendenclub bij elkaar komen, maar dan hoef je ons om 7 uur toch niet te appen dat je met je zonnebril op naar de markt gaat? Ik ging weer naar bed. Uitslapen.

Twee uur later.
Inmiddels had ik mijn bril op en was uitgeslapen.
Ik las het appje weer; “Op naar Marokko!” met een foto van een goedgekeurde verlofaanvraag voor een week in het voorjaar van 2020.
Het kwartje viel.

WIJ GAAN NAAR MAROKKO!
Met de hele vriendengroep, 8 stuks in totaal; daarvoor had Sinet verlof aangevraagd én dus gekregen.
Volgend jaar vieren we dat we met vier stellen veertig jaar bevriend zijn; we vonden dat een mijlpaal om bij stil te staan.
Bij iedere evaluatie van een vriendenweekend (één keer in de twee jaar rond hemelvaartsdag) zei Bert: “De volgende keer in Marokko.” en dan lachten we allemaal hartelijk. Goed idee. Doen we niet.

Doen we wel.
Gisteravond hadden we al regelmatig voorpret.
Maar we moesten natuurlijk ook uitgebreid bijpraten.
‘Hoestmetdekinder, hoestmetdeolders, he’jtalheurd, he’jaleenpaspoortanvraogt’ en een kat die steeds in de weg zat en warme gehaktballetjes ook wel zag zitten.
Zo’n avond.
Met een doos gesorteerd gebak en lekkere hapjes.
Met plaagstootjes, dom gezeur en een vleugje voetbal.
Met een gezellig glas en een toast op de jarige.

Veertig jaar al; soms kan ik het me gewoon niet voorstellen.
We koesteren deze banden, net als die met ons gezin en onze familie.
We weten maar al te goed hoe kwetsbaar we zijn en als we iets kunnen vieren doen we dat.

klik op de foto voor een vergroting

Gistermiddag kocht ik een bosje rode rozen bij de Jumbo.
“Is het een cadeautje, mevrouw?”
Nee, het was voor mezelf.
Dan wordt het niet feestelijk ingepakt.
Maar ook voor jezelf mag je af en toe ook zonder reden iets feestelijks doen.
Van de rozen maakte ik, samen met wat hortensia’s, skimmia, rozenbottels en paarse besjes uit onze tuin een bloemstukje.
Om het leven te vieren.