19 december: Kerstpakket.

Toen ik bij Lentis kwam werken in 2008 kregen we in december een kerst-aardigheidje.
Geen kerstpakket, maar een cadeau dat we konden kiezen uit de Cadeau Caroussel.
Daar werd ontzettend over gezeurd.
Ik citeer: “Internet-gedoe! Ik kan niet inloggen. Ik kan niet kiezen. Die spullen zijn niet mijn smaak.”

In de jaren daarna koos men voor een cadeaubon van V&D.
Kon je zelf iets moois kopen: ik kocht een nieuw horloge.
Maar weer werd er gezeurd.
Ik citeer wederom: “Onpersoonlijk ja.  V&D is een stomme winkel.”

Toen had de crisis inmiddels behoorlijk toegeslagen, ook binnen ons bedrijf, dus er moest worden bezuinigd; voor het eerst sinds jaren geen kerstpakket of ander aardigheidje.
Toen werd er nog veel harder gezeurd.
Dat bleef zo tot en met vorig jaar.
We kregen wel een mooie kaart met een opbeurende tekst van de Raad van Bestuur dat we erg ons best hadden gedaan en dat we werden bedankt, maar meer werd het niet.
Toen werd er op ons interne Lentisnet gezeurd over het feit dat er wéér geen kerstattentie was.

Dit jaar was er voor het eerst weer een ouderwets kerstpakket.
Omdat ik nogal had gezworven in de organisatie (Groningen, Winschoten, Zuidlaren) ging ik er van uit dat ik het ergens op moest halen, want ik heb op dit moment niet echt een leidinggevende; officieel val ik rechtstreeks onder de directie. Gisteren na het werk zou ik naar Groningen rijden om het op te halen.

Gistermorgen zat ik midden in een ingewikkeld gesprek met iemand van Automatisering over een autorisatie, toen mijn kamerdeur openging en de directeur met kerstpakket en al binnenkwam. Het telefoongesprek stelde ik even uit en kreeg van de man te horen dat ik  voor wat betreft de begeleiding van mijn werkzaamheden niet echt verwend was, dat ik desondanks zelfstandig doorgewerkt had en achter de schermen veel voor anderen had betekend.

Na vijf minuten zat ik weer alleen met het kerstpakket voor mijn neus.
Flabbergasted is het woord dat hierbij op zijn plaats is.
Achteraf bleek dat de mannen ‘voor wie ik achter de schermen veel betekend had’ dit bij de directeur onder de aandacht hadden gebracht en dat ik daarom even deze speciale aandacht kreeg.

Het deed me wat, mensen; het bepaalde de waarde van mijn dag.
Het maakt niet alles goed van wat er afgelopen jaar niet fijn is geweest, maar het helpt al als je op deze manier gehoord en gezien wordt.
Gistermiddag begon mijn kerstvakantie.
Samen met Gerard heb ik het feestelijke pakket uitgepakt; deze blijk van waardering word erg op prijs gesteld.
Ben benieuwd of er nu ook weer gezeurd wordt……