Het laatste weekend voor kerst.
Wat zullen we eens gaan doen?
Gerard stelde voor om naar de bioscoop te gaan in het nieuwe Forum in Groningen.
Goed idee! We gingen zaterdagavond naar ‘Mi Vida’ met Loes Luca.
Hierbij een link naar de trailer van die film >>>
Een film met een boodschap.
Lou (65) heeft haar kapsalon in Nederland verkocht en gaat een half jaar naar Spanje om de taal te leren en na te denken over wat ze met de rest van haar leven wil.
De film vertelt in een Maeve Binchy-achtig verhaal hoe het haar vergaat in Spanje.
Ze ziet mogelijkheden om daar te blijven, maar haar kinderen in Nederland vinden dat geen goed idee. De boodschap van de film is: leef je EIGEN leven en laat je beslissingen niet alleen maar afhangen van wat anderen vinden. Anderen hebben namelijk altijd iets te verliezen als jij je eigen keuzes maakt. Anderen hebben vaak een dubbele agenda omdat ze profiteren van jouw geld, jouw tijd, jouw aandacht en jouw energie.
Zo, die kwam wel even binnen.
Mooie film, goed verhaal.
Zondagmiddag zaten we in een kroeg in Engelbert.
Dochter Frea is in Groningen lid geworden van vrouwenkoor Amane>>>.
We werden verwacht in ‘Feest en Podiumcafé ‘de Engelstede’.>>>
Er was een levende kerststal en het koor was uitgenodigd ter opluistering van het geheel.
En opluisteren deden ze: wat een verrassing was het!
Het eerste deel van hun optreden was buiten bij de kerststal. Het weer was een beetje druilerig, maar dat maakte voor het zingen niets uit.
Ze zongen een heel divers kerstrepertoire en stonden zichtbaar te genieten.
Een koor met alleen vrouwen had ik nog niet vaak horen zingen. De zettingen zijn heel anders dan bij een gemengd koor. De lage stem was wel te horen, maar één van de lage alten was afwezig, dus in het geheel klonken de lage tonen wat zacht.
Je kon goed horen dat de dames al heel lang samen dit koor vormen, want de koorklank was mooi homogeen en de teksten en melodie-lijnen werden zeker gezongen.
Voor het tweede deel van het optreden van Amane gingen ze naar binnen; Jozef en Maria
Chocomelk in kroegsfeertje….. kijk dat tafelkleed!
verhuisden met hun kindje Jezus gezellig mee. Jon en Gerard bestelden warme chocolademelk met slagroom, dat door de ober met een spuitfles hoogstpersoonlijk met een supergrote toef in het glas werd gespoten.
Zoals ik al zei: heel verschillende kerstliederen passeerden de revue, zoals Stille nacht, Rudolf, Joy to the world, Santa Claus is coming to town en Away in a manger
Bij ‘de herdertjes lagen bij nachte’ hadden ze steeds een klein regeltje toegevoegd.
Zij lagen bij nacht in het veld ‘op de grond‘ zongen ze er speels achteraan en zo bij iedere regel een speciale toevoeging. Erg grappig, net als het hilarische maar soms ook schrijnende liedje van Herman Finkers ‘Van Japan tot aan Yokahoma’.
Bijna ieder liedje was wel bekend en bijna ieder liedje had ook een ‘Amane-twist’.
Het concert duurde drie kwartier, maar het verveelde geen moment.
Er was zelfs een Nederlandse vertaling van “Lonely this Christmas’ van het door mij als puber geadoreerde Mud: “Ik wil niet alleen zijn met kerstmis….!”
Eén liedje vond ik niet leuk.
Vaste lezers van mijn blog weten welk lied dat is.
Het is Amane vergeven: ik kom graag nog een keer naar ze luisteren!
Hieronder een video met één couplet van ‘Stille nacht’ en een sfeerimpressie.
Bert van Wieren
Wij, van Muziekpodium Engelstede, hebben ook enorm genoten van het a capella koor Amane in deze bijzondere setting. Dames wat een enthousiasme en fijne samenzang. Nogmaals HARTELIJK dank!