We beleefden met de Cantorij Roden dit najaar een turbulente periode.
Thysia viel uit als cantrix en Karel volgde haar zo snel op, dat we geen repetitie zonder dirigent hebben gezeten. Deze wissel betekende wel dat we het ‘Muziekuur’ ter gelegenheid van ons 40-jarig jubileum in november moesten afblazen, maar wat in het vat zit verzuurt niet, we stelden het alleen maar even uit.
De nieuwe datum is 23 februari.
Zet maar vast in je agenda, van 17.00 – 18.00 uur; we vinden het leuk als je komt kijken.
Karel heeft bij de kerkenraad bedongen dat we in deze periode even niet meewerken aan vieringen, zodat we ons helemaal kunnen richten op de mooie muziek die is uitgezocht voor het jubileum. Hij heeft zelfs een ‘repetitiedag’ bedacht: een hele zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur zingen. Een ‘spekkie voor mijn bekkie’: we zingen namelijk hele mooie liederen en het is een feest om daarmee aan het werk te zijn.
Van te voren leek het lang, 6 uur oefenen en zingen, maar de tijd vloog voorbij.
We zongen steeds een uur, concentreerden ons op twee stukken en dan was er weer koffie.
Of brood. Of thee.
Waarbij ik met verschillende mensen bijpraatte en het erg gezellig was.
De nieuwe cantor Karel is nog jong, maar hij gebruikt prachtige zinnen om ons dingen duidelijk te maken.
Een voorbeeld: “Mag ik vragen om een iets hogere concentratie als het over de juiste noten gaat?” Karel bedoelt dat we vals zongen.
Natuurlijk worden we ook wel een beetje melig van zo’n dag.
Toen het zingen van het ‘Reislied’ werd aangekondigd begonnen bas naast mij en ik met ‘Ik trek mijn wandelschoenen aan….!”, maar dat past niet bij het repertoire van de Cantorij Roden.
Niemand zong ook mee, dus wij zongen vervolgens braaf mee met ‘Op een stem van ver gehoord.’
Rond 16.00 uur kwam Thysia en namen we met een mini-receptie afscheid van haar; dat was er in de hectiek van oktober nog niet van gekomen.
Toen ik rond 17.00 uur thuiskwam, vroeg Gerard hoe het was geweest.
Was het niet te lang?
Nee, het was goed om zo samen de tijd te nemen om de stukken goed in te studeren; zo’n dag komt de koorklank en het groepsgevoel beslist ten goede.
Een prima manier om een vrije zaterdag door te brengen; voor mij is er namelijk bijna niets fijner dan in een meerstemmig koor mijn ‘altpartijtje mee zingen’.
Geef een reactie