Hoe kennen wij elkaar?
Wij kennen elkaar via het zingen. Eerst bij het Rodens christelijk gemengd koor, daarna bij de Catharinacantorij en nu bij de cantorij Roden.
En af en toe bij het Af &Toe koor van Ada.
Eigenlijk al eerder, maar dat was zijdelings, want toen zat mijn dochter bij Ada op het kinderkoor.

Waar en wanneer ben je geboren?
Ik ben op 10 april 1954 geboren in Steenwijk. Daar woonden mijn ouders tijdelijk, omdat mijn vader daar in dienst zat.
Leuk detail: Twee jaar geleden woonde onze zoon in Steenwijk en hij is getrouwd in de kerk waarin ik gedoopt ben.

Verliefd? Verloofd? Getrouwd?
Ik ben 40 jaar getrouwd met Henk en we hebben samen 3 kinderen, 3 schoonkinderen en 3 kleinkinderen. Daar zijn we heel gelukkig mee en heel dankbaar voor.

In welke levensfase zit je nu, hoe vul je je dagen? 
Vanaf afgelopen september ben ik met pensioen na 40 jaar in het onderwijs te hebben gezeten.
Een hele tijd, waarin er veel veranderd is in het onderwijs, maar ook zo verrassend veel steeds weer terugkomt. Dat maakt dat het dan wel genoeg is. Bij mijn afscheid werd opgemerkt: 40 jaar! Wie haalt dat nog. We moeten nu wel van 4 of 5 mensen de diensttijd optellen om aan die van jou te komen.

Pensioen betekent trouwens niet stilzitten. Er is meer tijd voor alles. Het contact met de kinderen en kleinkinderen is intensiever en als Henk volgend jaar met pensioen gaat misschien nog wel meer.
Dan kunnen we voor het eerst buiten de schoolvakanties met vakantie gaan.

Het kerkenwerk is hetzelfde gebleven en als scriba is er genoeg te doen.

Foto van een kantkloswerkje van Ilse.

Nu heb ik veel meer tijd voor hobby: zingen natuurlijk zoals uit het begin van dit stukje wel blijkt en verder lezen, tuinieren  en handwerken. En bij dat laatste: hoe priegeliger hoe leuker, (maar wel met een patroon). Daarom vind ik kantklossen ook zo leuk.
(klik op de foto voor een vergroting)

Wat wil je graag met de lezers delen?
Ik ben graag in gezelschap van mensen waarmee je plezier kunt hebben, maar ook een goed gesprek.
Dan maakt het niet uit of dat nu in de kerkenraad is of op de cantorij of bij het koffiedrinken.
De zondagse eredienst is voor mij een ankerplaats en ik mis het als ik niet naar de kerk kan. De laatste tijd heb ik een aantal keer door ziekte verstek laten gaan.
Dan blijkt maar eens te meer dat ik blij ben met gezondheid.
Als een dag “gewoon goed” verloopt.
Als je kunt doen wat je wilt doen.
Ik hoop dat meer mensen zich dáár bewust van zijn en van kunnen genieten.