De eerste avonden in het hotel in Marrakech hadden we als vrienden onderling gespreksstof genoeg, maar op de derde avond kwam één van ons met een spel.
Het ‘Billen-bloot- spel; dat leek haar wel wat voor onze groep.
Even voor het beeld: wij met z’n achten op bankjes en stoeltjes in de lounge van het hotel, voorzien van koffie, of later op de avond een drankje. Gezellig.
Tenminste, wij vonden het gezellig; de dame die actief was voor het animatieteam (door ons steevast animeermeisje genoemd) dacht daar heel anders over.
Ze kwam iedere avond stralend bij ons langs.
Of we meededen met dansen.
Nee.
Of we kwamen zingen bij karaoke.
Nee.
Sorry.
In gezelschap van oude vrienden hoeven we niet vermaakt te worden, we hadden ons eigen spel. Het billenbloot spel dus.
Het is een spel om elkaar beter te leren kennen met vraagkaarten die een aanzet geven voor een gesprek.

Je trekt om de beurt een vraagkaart, waar jij als eerste een antwoord op geeft.
Die spelregel was trouwens nog moeilijk….zodra iemand een vraag had voorgelezen had iemand anders daar al weer een antwoord op gegeven of er iets over geroepen.
Je kunt het spel uitbreiden met antwoordkaarten waardoor je punten kunt verdienen door te voorspellen wat de ander gaat zeggen, maar daar zijn wij niet eens aan toegekomen!
Deze meest eenvoudige manier was voor ons al ingewikkeld genoeg.

De vragen zijn opgesteld rond politieke meningen, persoonlijke keuzes en de banale dagelijkse praktijk; een paar voorbeelden

Ben je een zelfstandig denk(st)er?

Heb je veel belangstelling voor andere mensen?

Vind je dat je intensief leeft?

Is het mogelijk de welvaart in de wereld eerlijk te verdelen?

Heeft het zin om mensen te straffen?

Kunnen dieren denken?

Je vriend of vriendin is jaloers. Houd je daar rekening mee?

Als je dit doet met een groep mensen die je al 40 jaar kent weet je natuurlijk al wel ongeveer wat het antwoord zal zijn, maar toch ontstonden er gesprekken over onderwerpen die wij niet zo vaak op een doorsnee verjaardag bespreken.
Je wisselt van gedachten en je leert elkaar nog beter kennen.
Soms bleven we uitgebreid hangen bij een onderwerp, soms waren we ook maar zo klaar, bijvoorbeeld bij de vraag ‘Wat vind je van de vrije liefde?’
“Daor doe ‘k niet an.”
Duidelijk.

Na twee avonden serieuze  maar soms ook hilarische gesprekken deden we de laatste avond UNO.
Een kaartspel (een soort pesten), populair bij groepen pubers.
Ook heel geschikt voor ons.
Zoveel onbekommerde lol….. daar heb je echt geen animatieteam voor nodig.

Meer lezen over onze avonturen in Marokko?
1. Marrakech – Een stad in een stad. 
2. Niet te animeren
3. Arganolie
4. Arabisch. Maar gelukkig ook Frans
5. Cascade
6. Ryad Zinnia
7. Toeristen = geld
8. Thee
9. Europeaan in Afrika
10. Ditten & Datten uit Marrakech (slot)