5 maart: Marrakech 7 – Toeristen = geld.

Van te voren waren we er door veel mensen op  gewezen dat het er in Marokko qua kopen van dingen anders aan toe gaat dan hier.
Marokkanen willen maar al te graag wat aan jou verkopen omdat ze zien dat je toerist bent. Dat zien ze al op meters afstand, want je draagt andere kleren/schoenen en je praat anders. En als ze het daaraan nog niet zien dan heb je allemaal een armbandje van het hotel om je pols……
Zodra je interesse in iets toont maakt de verkoper contact en als je niet iets wilt kopen moet je duidelijk zijn.
Nee.
Als je dat zegt weet men dat je Nederlander bent en hoor je het onvermijdelijke ‘Kaike kaike nie kope’, maar er komen ook vriendelijker varianten voorbij.
“AJAX! Ziyech!”
“Allemaggtig praggtig….”
“Gggaat gggoed!”

De eerste dag kochten we allemaal een grote beker vers geperst sinaasappelsap bij een kraampje op het Djeema el Fna-plein. Terwijl we bezig waren om af te rekenen stootte ons iemand aan: een vrouw in een lang gewaad die haar hand ophield. Iemand van ons dacht nog dat we de sinaasappelsap bij haar moesten betalen, maar dat was niet te bedoeling. Het is in Marokko een manier van geld verdienen; toeristen zijn vaak in vakantiestemming en geven gemakkelijk wat Dirhams weg.

Als iemand jou zijn diensten aanbiedt, bijvoorbeeld het wijzen van de weg, dan hangt daar altijd een prijskaartje aan. Zodra je wat zoekend om je heen staat te kijken wordt er al aan je gevraagd: “You need guide? I guide.” Iemand van onze groep was al eerder in Marrakech geweest en kende het klappen van de zweep. Hij riep “Nee, we hebben al een geit!” en loodste ons bij de zelfbenoemde gids langs.

Verder word je, met name op dat plein, voortdurend aangeroepen.
“You want alcohol? Beer? Wine? THERE!”
“Need arganoil? HERE!”
We wilden het allemaal niet.

Overal in de stad zijn mensen er op gericht om hun diensten aan te bieden.
Zodra we uit de shuttlebus stapten wachtten de koetsiers van de paardenkoetsjes ons al op.
“I take you to market!”
Sta je een tijdje stil, dan staat soms er zomaar een ambulante schoenpoetser die je schoenen een behandeling wil geven.
Tot op het vliegveld gaat dat door; je koffers worden ongevraagd op een karretje gezet.
Als je zegt dat dat niet hoeft en dat je geen Dirhams meer hebt (omdat je die allemaal al hebt uitgegeven) wordt er geroepen “No money no problem.”
Als de koffers vervolgens bij de gates van het karretje worden gehaald zegt de slimme helper “You euro!” en houdt vragend zijn hand op.

Na zes dagen waren we helemaal niet meer beleefd en ging het hele gedoe mij steeds meer irriteren, maar het hoort er gewoon bij.
Voor mij werd in deze vakantie eens te meer duidelijk hoe fijn wonen in Nederland is.

Meer lezen over onze avonturen in Marokko?
1. Marrakech – Een stad in een stad. 
2. Niet te animeren
3. Arganolie
4. Arabisch. Maar gelukkig ook Frans
5. Cascade
6. Ryad Zinnia
7. Toeristen = geld
8. Thee
9. Europeaan in Afrika
10. Ditten & Datten uit Marrakech (slot)