9 juni: Modern.

Al een aantal weken kun je bij de Jumbo in Roden je boodschappen zelf scannen.
In dat soort dingen loop ik nooit voorop; ik kijk eerst uitgebreid naar wat anderen doen, hoe ze het doen en voordat ik me er überhaupt aan overgeef wil ik eerst met iemand praten die ook al eens met zo’n scanapparaat door de winkel heeft gelopen.
Door corona heb ik de afgelopen maanden niet heel veel mensen gesproken, maar gisteravond legden we een kaartje met Frea en Jon en Frea had al eens boodschappen gescand.  Ze vertelde uitgebreid haar verhaal.
Over dat ze om de klip klap vergat om artikelen te scannen.
Dat ze de boodschappen niet alvast in de tassen had gedaan, zodat ze bij de kassa alles nog bij elkaar moest graaien. Frea spreekt snel en beeldend; het is alsof ik mezelf hoor praten.

Gisetermorgen was ik al rond 09.00 uur bij de Jumbo en er was bijna niemand: een mooie gelegenheid om de scan uit te proberen.
Toen ik voor het  rek met scanners stond wilde ik er al eentje uittrekken, maar dat was geenszins de bedoeling. Je moet eerst op een schermpje op START drukken, een trits regels en voorwaarden tot je nemen en pas bij de tweede OK licht één van de scanners fel groen op.

Bij het eerste onsje vleeswaren stond ik onhandig het apparaat tegen de streepjescode te drukken; toen bleek dat bovenop de scanner het oog zit dat rood oplicht als het artikel is gescand. Gelukt!
Mensen die mij kennen weten dat ik altijd boodschappen doe met een briefje.
(niet bekend? Lees dan het blog ‘Ordnung muss sein’ uit 2015.)
Dat betekent dat ik in mijn rechterhand de pen heb (om af te strepen) en in de linkerhand het briefje; de pen pak ik steeds over als ik een artikel in de kar doe.
Nu komt de scanner er dus ook nog bij; ik kom gewoon handen te kort!
Verder moet ik mij sinds de coronamaatregelen ook houden aan de voorgeschreven looproute, die qua volgorde precies aan de andere kant begint van mijn ‘op-de-volgorde-van-de-winkel’ vooraf uitgeprintte boodschappenbriefje.
In opperste concentratie liep ik te winkelen gistermorgen.
– Artikel gevonden? Check.
– Artikel afgevinkt op het briefje? Check.
– Artikel gescand? Check.
– Zit ik nog op het juiste pad? Check.
Ik was blij dat ik geen bekenden tegenkwam……..die halen je helemaal uit je concentratie!

Op maandag heb ik altijd maar weinig boodschappen, dus ik  heb mij voorgenomen om op maandag de scanner te gebruiken.
Op donderdag kan ik dan de boodschappen onbekommerd in de kar kwakken.
Het mooiste moment kwam bij de kassa.
Na het verhaal van Frea had ik de boodschappen alvast in twee tasjes gedaan.
Ik leverde mijn scanner in, pinde het bedrag, wilt u de bon mee, nee, wilt u zegeltjes nee, prettige dag nog verder en ik kon weglopen.

Och, wat vind ik mezelf dan modern.
Later die maandag hoorde ik Frea vertellen dat Carlijn en Wim een gezamenlijke boodschappenapp op hun telefoon hebben, waar ze allebei dingen op kunnen zetten.
Als dan iemand boodschappen gaat doen, zit het up-to-date-boodschappenbriefje al in de telefoon.
Ik heb nog een lange weg te gaan met m’n papieren briefjes.