10 augustus: Experiment geslaagd.

Zondagmorgen verloorloofde ik mij ‘geen wekker’.
Gerard had ouderling-dienst in Op de Helte, maar wij zouden ’s avonds ook al zingen in Roderwolde. Eigenlijk vind ik één kerkdienst op een dag wel genoeg, dus Gerard ging alleen.
Om 09.30 zat ik te luisteren en kreeg de viering op afstand mee.
Bij het onderdeel ‘om er in te komen’ vroeg voorganger Walter Meijles om aan je buurvrouw/buurman een compliment te geven en ook één in ontvangst te nemen.
O, dat vind ik altijd leuk, even interactie, maar daar zat ik in mijn eentje.
Onder het geroezemoes bedacht ik welk compliment ik Gerard zou geven na de viering.
De dominee vervlocht ‘het geven van een compliment’ heel mooi met het verhaal dat deze zondag centraal stond: Jezus loopt over het water, de discipelen denken een spook te zien en Petrus, die ook over het water wil lopen, wordt door Jezus’ uitgestoken hand uit het water gehaald.
Wanneer zien wij iemand zoals hij echt is? Of denken we een spook te zien waar we bang voor zijn? Is dat beeld reeel?
Liep Jezus eigenlijk wel over het water? Liep hij niet over het water? Zoals altijd werden er dingen uitgelegd, maar ook weer zinvolle vragen opgeworpen, genoeg stof om over na te denken. (Terugluisteren? Kerkomroep, Op de Helte, 9 augustus, 09.30 uur.)

Aan het eind van de middag pakten wij onze apparatuur en zangspullen in de auto en vertrokken naar Roderwolde voor de openluchtviering.
Sinds vorig jaar hadden wij al niet meer als duo opgetreden, dus het hoekje onder de kapstok waar de boxen en koffers met standers/microfoons staan was behoorlijk verstoft….ik moest gewoon weer uitzoeken welk kabeltje in welk gaatje moest en hoe ‘het dingetje’ voor de microfoons op de stander zat. Maar het inzingen ging goed en de apparatuur kon het geluid goed het theater inbrengen.

Ondertussen had koster Gerard een aantal stoelen met voldoende afstand ertussen klaargezet. Er waren 50 liturgie-boekjes gedrukt, maar er waren verrassend veel gemeenteleden gekomen; de boekjes raakten op. Een enorme opsteker voor de vespercommissie, die deze extra zomeravondvesper als een experiment had georganiseerd.

Als ik voor mezelf spreek was deze viering helemaal geslaagd.
Het musiceren, het samen zingen, o, wat heb ik het allemaal gemist de afgelopen maanden. Er zaten mensen in het publiek die ik maanden niet had gezien, wat heerlijk om heel voorzichtig weer te kunnen beginnen met ‘gemeente zijn’.
We gingen met z’n allen op reis. We hoorden over Abraham die op reis ging, we zongen de reispsalm 122 en andere reisliederen en in het kader van de overdenking luisterden we naar het verhaal van Mathilde, die met haar Ben een voetreis naar Rome had gemaakt.
Wát een verhaal.
Tijdens de stilte konden we nadenken over onze eigen reizen. Wat betekenen die reizen voor je? Hebben de reizen je leven/denken beïnvloed?
We sloten als kwartet de viering af met ‘An Irish blessing’
And  until we meet again, until we meet again,
may God, hold you in the palm of his hand.

Een vesper op een zwoele zomeravond onder de bomen in Roderwolde.
Experiment ruimschoots geslaagd.