19 augustus: Omdenken in Friesland.

Buurman Harry vertelde een paar weken geleden dat ze een mooie fietstocht hadden gemaakt. “We begonnen bij De Veenhoop”.
Als Smildiger denk ik dan aan de Veenhoopsbrug in Smilde, die schuin over de Drentse Hoofdvaart ligt.
“Nee, in Friesland. Tussen Drachten en Leeuwarden in bij het Nationaal Park ‘de Alde Faenen’.  Harry vertelde over pontjes en fietspaden langs het water: dat gingen wij ook eens doen.

Afgelopen weekend pakten we de fietsen achterop de auto en reden richting De Veenhoop.
Dan ben je een half uur van huis en stap je uit de auto in een volslagen onbekende wereld. (afbeelding: De Veenhoop).  Mooi daar! En ook daar heb je natuurlijk fietsknooppunten, dus we zetten wat nummers in de app en gingen op pad; het eerste dorpje was Eernewoude.  In de route zaten twee pontjes en de eerste was al na twee kilometer (zie foto onder). En druk op het water! Wij weten helemaal niks van boten en zeilen; als ik met mijn boekenvriendin in Woudsend daar ga wandelen kijk ik me al de ogen uit en ook hier wisten we niet wat we zagen.
Eernewoude ligt in Nationaal park ‘de Alde Faenen’ en zat dat weekend echt tjokvol toeristen, inclusief de dagjesmensen Gerard en Ada. Vakantieparken, jachthavens, campings: costa del Friesland.
Het bijzondere is: je fietst de drukte uit en je bent omringd door prachtige natuur.
Weilanden, sloten, kleine dorpjes, pittoreske huisjes, we keken om ons heen en genoten van de onbekende omgeving.

Bij pontje nummer 2 wachtte ons een onaangename verrassing.
Wij moesten van nummer 37 naar 36 met het zomerpontje, maar het zomerpontje voer niet in verband met corona.
De aanlegsteigertjes waren er wel maar ‘de simmerferry wie ferdwûn’.
Toen dachten wij iets over de Friezen wat wij op dit blog niet gaan benoemen en fietsten door. Wij konden de route die we hadden uitgestippeld niet vervolgen.
Als we nummer 36 wilden ophalen moesten we óf helemaal terug naar het begin of meer dan 20 kilometer omfietsen.

Bij het eerstvolgende picknickbankje haalden we onze gekoelde pakjes drinken en banaan tevoorschijn en bogen ons over de knooppunten. En prezen ons gelukkig met de moderne telefoon die zelfs in Friesland internet heeft.  “Dan maken we toch het rondje de andere kant op? Dan gaan we niet naar Warten, Wergea en Akkrum, maar dan fietsen we over Siegerswoude en Oudega.”
Naar Siegerswoude keek ik met belangstelling uit: uit die streek komt de familie Vrieswijk vandaan. (Ja mensen, Aaltje heeft ook Friese roots….onze stamvader kwam uit Damwoude) Maar het was niet spectaculair: geen oude kerk, geen huizen van deftige families, gewoon een boerenstreekdorpje. Past precies bij onze familie!
In Oudega fietsten we om een hele oude kerk heen die dateert uit de 11e eeuw en we vonden nog wat informatie over de adellijke familie Haersma die op de Groot Haersma State had gewoond, maar daar is niets meer van overgebleven.

Wat een prachtige fietstocht!
We komen zeker nog eens terug voor Warten, Wergea en Akkrum.
Maar…..dan sykje wy nei in rûte sûnder ferry.