Een zaterdag met niks.
Geen wekker, geen dikke klussen.
’s Morgens even koffiedrinken met vrienden in Peize en ’s avonds een verjaardag met de vrienden uit Hoogersmilde.  Zaterdag is fijn.

De dag begon al heerlijk.
Om kwart voor acht klapte er een deur en was ik wakker.
Nog even soezen.
Om even voor acht zette ik mijn telefoon aan voor het nieuws en daarna ging Jan Rietman verder met zijn programma op Radio 5.
Diskjockeys bedenken de gekste redenen om muziek te draaien: gisteren was het 60 jaar geleden dat Oscar Hammerstein overleed. Hij was de schrijver van the The Sound of Music en o.a. verantwoordelijk voor de evergreen Edelweis.

Rietman liet het stuk ‘Do, re mi’ horen.
Iedereen kent het.
Gouvernante Maria wandelt met de 7 Von Trapp-kinderen in de bergen en leert ze zingen aan de hand van het Do Re Mi.
De film heb ik ondertussen zo vaak gezien, dat ik de beelden er gewoon bij kan denken.

Zie mij liggen in bed; ik geniet van iedere noot.
En ik weet hoe moeilijk het is om dit lied te zingen.
Met het kinderkoor dat wij vroeger hadden (Oecumenisch Kinderkoor Roden) zongen we de Nederlandse versie ‘Doos, Ree, Mier. Het allermoeilijkste was het stukje waarbij de kinderen zingen: do mi mi, mi so so, re fa fa, la ti ti en dat Maria er dan doorheen zingt: When you know the notes to sing……
Wij kregen dat met het kinderkoor voor elkaar en het was een tophit! Wat een plezier heb je dan met elkaar als zo’n ingewikkeld lied lukt.
Jammer genoeg konden we het niet in een kerkdienst zingen; het paste immers nooit bij een schriftlezing….. maar bij kinderkorenfestivals en ouderavonden is het vaak voorbijgekomen.

Af en toe geef ik wel eens een workshop ‘Zingen met hart en ziel’.
Dan studeer ik dit ook in met de groep. Ik heb het al gezongen met collega-secretaresse’s, met familieleden op een familiedag, tijdens een workshop van de kerk en tijdens een jubileum van een vrouwenvereniging. Het instuderen geeft al een hele hoop plezier, maar uiteindelijk het hele lied inclusief het ‘do mi mi, mi so so – stuk’ door elkaar heen zingen geeft een enorme voldoening en saamhorigheid.

Dat gaat allemaal door mijn hoofd op zaterdagmorgen terwijl ik nog in bed lig.
Dan moet de dag nog beginnen…..!
Vervolgens heb ik de hele zaterdag dat stuk film in mijn hoofd.
“Let’s start at the very beginning…….”