‘Wat ja een dik zwien!” zeiden tante Trijn en ik tegen elkaar donderdagmorgen. Ook een chagerijnig zwien trouwens; het joeg al knorrend mopperig de geiten op die in de weg stonden.
We liepen in het Rensenpark in Emmen en stonden even stil bij de kinderboerderij.
Die kinderboerderijdieren zijn de enige levende wezens die zijn achtergebleven in de voormalige dierentuin.
Trouwens: er was ook een ganzenfamilie neergestreken in het voormalige pinguinkustgebied en in de vijvers zwommen hele dikke vissen die nog heel goed wisten dat mensen aan de rand van de vijver betekent: eten! In hele scholen kwamen ze ons begroeten.
We waren benieuwd naar de Nachtwacht die daar wordt nageschilderd, maar dat gebouw was pas om 13.00 uur geopend; daar gingen we niet op wachten, toen zaten wij allang achter een luxe broodje met gerookte zalm bij Chez Nous.

Een relaxed dagje uit met z’n tweeën.
We doen op zo’n dag niet heel veel bijzonders.
Zet ons een hele dag tegenover elkaar in een kamer met af en toe een natje en een droogje en de dag is ook zo maar om: soulsisters.
Vorig jaar hadden we een rondje Emmen gedaan, maar toen ging het ’s middags zo hard regenen dat we de auto aan de kant moesten zetten. Van Westenesch bijvoorbeeld hadden we toen bijna niets gezien, dat deden we donderdagmiddag nog een keer.
Westenesch is net zo ontstaan als Roderesch bij Roden: een buurtschap op de es van Emmen. Je kunt het vergelijken met Zuidvelde of Langelo: een verstild Drents brinkdorpje met veel rijksmonumenten in de vorm van eeuwenoude boerderijen.
Er is zelfs een hunebed, maar dat mag de naam eigenlijk niet dragen: drie op elkaar gestapelde stenen, meer is er niet van over.

Van Westenesch reden we naar Sleen, waar we ons dagje uit afsloten met een kop thee op het terras van ‘de Deel’, het theaterrestaurant van Roelof en Harm.
We kregen een aangeklede thee: allebei een dienblaadje met een kannetje heet water (zodat je twee kopjes thee had), een koekje én een heerlijk chocolaadje.
We werden omringd door Drents keuvelende mensen (Ja, ik wol eigluks nog eem naor Coevern) en keken uit op Sleen; voor twee Drentse soulsisters een prima omgeving!
Wij waarn ja ok nog lang niet uutproat……