Een vriendin van ons woont in Baarn. Zij was op zoek naar iemand in het noorden die met haar voor een week van woning wilde ruilen en wij hadden daar wel oren naar. Donderdag 3 september kwam ze bij ons lunchen en overhandigden wij de sleutels aan elkaar.
Dus wij woonden een week in Baarn! Van te voren was ons al verteld dat het een mooie omgeving was en dat kunnen we alleen maar beamen. Het was maar goed dat Gerard de fietsknooppunten app op zijn telefoon heeft, want ik zag geen bordjes en geen kaarten; ik zag alleen maar landgoederen met kasten van kasteelachtige huizen, paleizen en lanen met eeuwenoude bomen. ‘Vorstelijk Baarn’ is de slogan die de plaatselijke VVV gebruikt. Na een dag fietsen zat ik al te speuren op internet naar de achtergrond van al die rijkdom; de weelderige panden zijn bijna allemaal ontstaan als buitenhuis voor rijke Amsterdammers. Die verdienden in de 17e eeuw goudgeld en belegden dat in exclusieve panden. De oude adel haalde eigenlijk de neus op voor deze ‘nouveau riche’ van die tijd; ze kwamen uit een lagere sociale klasse en misten meestal de omgangsvormen van de sociale laag waarbij ze op grond van hun bezit meenden te behoren.
We fietsten langs landgoederen met klinkende namen als Groeneveld (zie foto links), De Hoge Vuursche, Pijnenburg en Eykenstein. Met enorme parken en waterpartijen en prachtige borders. Maar de omgeving van Baarn bestaat natuurlijk niet louter en alleen uit luxueuze huizen. We kwamen bijvoorbeeld ook door plaatsen als Eembrugge (130 inwoners maar wel met stadsrechten!) en Maartensdijk, een voormalig lintdorp dat één van de eerste ontginningsassen van het oorspronkelijke veengebied was. Met een gewone mengeling van huizen: nieuw, oud, modern en authentiek.
Wonen in Baarn betekent niet automatisch dat je in een paleis woont. Wij woonden deze week niet in een kasteel, maar wel in een rijksmonument. Het huizenblok staat zelfs beschreven op Wikipedia! Het hofje is in 1858 gebouwd door de eigenaar van het landgoed Schoonoord en was bedoeld voor het gepensioneerde personeel van de jonkheer.
Wij vierden echt vakantie: op maandagmorgen 7 september bijvoorbeeld had ik geen ‘witte tornadodag’ maar zat ik anderhalf uur in de zon te borduren met de Arbeidsvitaminen op de oortjes. Wat een zaligheid.
Vonden wij Baarn al spectaculair op huizengebied, toen we na een stadswandeling in Naarden terugreden via Huizen, Blaricum en Laren reden we met ogen op stokjes langs de uitgestrekte villawijken.
Wel een heel hoog ‘hoge hekken gehalte’…..meer over deze nouveau riche in een volgend blog.
Louisa
In Baarn heeft Hetty een glaswerk op een graf op de begraafplaats staan.