Gistermorgen was ik aanwezig bij de viering met het thema: Groene Theologie. Na de kerkdienst was er een lezing van Trees van Montfoort met hetzelfde thema.
Dominee Sijbrand van Dijk legde in zijn overdenking de nadruk op het misverstand dat de bijbel alleen spreekt over de relatie van God met de mens; ook de dieren, bomen en planten worden nadrukkelijk genoemd. De mens is in zijn expansiedrang de andere schepselen en de natuur als zijn eigendom gaan beschouwen, maar dat is geenszins het geval. De mens is naast de andere schepselen geschapen en niet boven hen.

In het boek ‘Groene theologie’ pleit Trees van Montfoort voor een andere kijk op de natuur. God houdt niet alleen van de mens, maar van zijn hele schepping.
Het eerste deel van haar lezing stond helemaal in het teken van de ecologische crisis.
We zagen kaartjes en statistieken van hoe onze wereld er op dit moment aan toe is: de biodiversiteit loopt schrikbarend terug, de luchtkwaliteit boven verstedelijkte gebieden is abominabel en de gestelde klimaatdoelen, afgesproken op dure wereldleidersbijeenkomsten, worden helemaal niet nagestreefd. En dan heb ik nog maar een klein deel van het slechte nieuws genoemd.
Het moet anders, dat is wel duidelijk. Of beter gezegd: wij moeten het anders doen.

Het heeft alles te maken met hoe wij mensen naar de aarde kijken.
Alles wat de aarde te bieden heeft wordt aangewend om de mens te dienen.
Ineens dacht ik aan ‘Kolonisten van Catan’, een spel dat wij graag spelen.
Je verdient grondstoffen (hout, steen, erts),  gewassen (graan) en vee (schapen).
Daarmee bouw je steden, dorpen en wegen , zo koloniseer je het land (spelbord). Hoe meer steden en legers (ridders) je hebt, hoe sterker je wordt en hoe meer je verdient.
Het streven naar economische groei zit zo verweven in onze maatschappij en de onderliggende structuren, dat we er zelfs een spel van hebben gemaakt.
Heersen en naar onze hand zetten.
Dat is niet iets wat in de laatste honderd jaar is gebeurd, dat is van alle eeuwen voor ons en vanaf de vroege middeleeuwen met de bijbel in de hand.
Eigenlijk zou je bij ‘Kolonisten van Catan’ ook nog punten moeten kunnen verdienen met het brengen van het evangelie. “En dan sticht ik hier een kerk….”.

Ondertussen loopt het uit de hand en zitten we midden in een ecologische crisis, die op zich al voor verdeeldheid zorgt. Er zijn mensen die zich ernstig zorgen maken en er zijn crisis-ontkenners; niks aan de hand, mensen!
Daar komt bij dat in de discussie over deze crisis mensen elkaar onophoudelijk de maat nemen en met beschuldigende vingers naar elkaar wijzen.

Het probleem is veel te groot om op een zondagmorgen op te lossen.
Het was al goed om naar elkaar te luisteren en te horen dat je op je eigen vierkante meter  heel wat kunt doen.
Je bewust worden van je eigen ecologische voetafdruk  is al een goed begin.
Je kunt de viering en de lezing van Ds. van Montfoort terugluisteren op kerkomroep, zondag 20 september, 10.00 u, Op de Helte.

De bijeenkomst werd besloten met een ‘groene lunch’ met hartige taart, bietensalade, zelfgebakken brood en soep. “Dat zal wel kippensoep zijn” riep iemand die stond te wachten, wat bij een andere deelnemer een verschrikt  “Nee toch!” ontlokte.
Nee, courgettesoep.
Groen grapje.

Ontdekken over hoe je zelf kunt bijdragen aan een schonere en rechtvaardige wereld? Kom dan naar de 2 vervolgbijeenkomsten met dit onderwerp op de  donderdagen 24 september (o.l.v. Ds. Sijbrand van Dijk) en 1 oktober (o.l.v. Gerard Waninge en Marieke Pranger).
Meer info? Hierbij een link naar het Activiteitenboekje 2020/2021, scrollen naar pagina 9 en 10.