Op ons nazomervakantieadres in Baarn maakte ik een kopje thee en las de ’theezakjes-vraag-van-de-dag’ hardop voor: “Wat doe je liever? Een stedentripje of een strandvakantie?” Gerard dacht een stedentripje; bij ‘strandvakantie’ denk je toch al snel aan de hele dag in de zon bakken en dat doen we eigenlijk nooit.
Stedentripje dus. “Maar eeeh……” wierp ik tegen “hebben wij de Noordzee dit jaar al gezien?”

Nee man.
En wij zijn dan wel verstokte Drenten, maar we willen eigenlijk één keer per jaar de zee om de enkels hebben.
Zo kwam het dat wij begin september het eerste weekend ‘met niks’ in onze agenda’s blokten; we konden nog een huisje huren en op vrijdagmiddag 9 oktober streken we neer in ‘de Blokhut’ van de familie Blok in Egmond aan den hoef.
In 2018 waren wij ook al eens in Egmond geweest, daarover schreef ik toen het blog ‘Een abdij, een ruïne en een visje’ 
Toen gingen we daar naar toe vanuit Julianadorp, nu hadden we drie dagen om de omgeving te verkennen.

Die vrijdagmiddag fietsten we gelijk aan de hand van fietsknooppunten naar Egmond aan Zee voor een eerste strandwandeling en we fietsten door de duinen naar o.a. Bergen aan Zee en Bergen.
Zaterdag 10 oktober zou het heel slecht weer worden, maar tussen de buien door viel het erg mee, dus met een half oog op Buienradar maakten we weer een strandwandeling en een volgende fietstocht, o.a. door Heiloo. Aan het eind van de zaterdagmiddag knapte het weer niet meer op en pakten we de auto voor een bezoekje aan De Rijp.
Daar wilde ik graag eens heen, omdat er ooit in het 8-uur journaal bij het weerpraatje een foto van De Rijp werd getoond, dat zag er erg mooi uit.
Het was ook prachtig. Veel oude authentieke panden en een mengeling van een oud-Hollands stadje en Giethoorn: veel water, veel bruggetjes, veel bootjes. In de 16e en 17e eeuw was het een rijk dorp, maar in de 18e eeuw nam de haringvisserij en de walvisvangst af en verviel het dorp in armoede. Die armoede is de oorzaak van het behoud van de oude dorpskern geweest; er was eenvoudigweg geen geld om nieuwe huizen te bouwen en oude te slopen. We schuilden voor de regen in de oude herberg op de afbeelding en bestelden een glaasje wijn mét een bittergarnituurtje.
Meer weten over De Rijp? Hierbij een link naar de website van de oudheidkundige vereniging ‘het Schermereiland’.

Zondagmorgen regende het pijpenstelen. Tot elf uur.
Toen hadden we de boel in de auto gepakt, trokken de deur van het huisje achter ons dicht en stapten nog weer op de fiets naar Egmond aan Zee voor een laatste strandwandeling.
“Zullen we…..?” Ja! Ook nog een paar rondjes in het reuzenrad, van waaruit we een fraai uitzicht hadden over de Noordzee, de duinen en Egmond. (zie afbeelding)
Het (meevallende)  mooie weer bracht ons zelfs nog weer in Bergen aan Zee, waar we genoten van een portie gebakken vis.

In de stromende regen pakten we aan het eind van de middag in Roden de auto uit.
Maar we hebben in 2020 de Noordzee nog om de enkels gehad: we kunnen er weer even tegen!