13 oktober: Niet zingen. En ok nait soez’n.

De woorden “Niet zingen!” horen in ons gezin bij peutertje Carlijn, die er een hekel aan had als mensen gingen zingen. Zelfs op haar verjaardag stond ze wat ongelukkig te kijken als wij voor haar het verjaardagslied aanhieven.

“Niet zingen” staat nu ook op de website van onze PKN-kerk.
We waren niet in de kerk afgelopen zondag, maar maandagmiddag luisterde ik naar de viering van afgelopen zondag. Het was een viering met voorganger Theo van Beijeren en organist Erwin Wiersinga, zon’n viering mis ik niet graag.
Er werd niet gezongen, maar er werd wel mooie muziek gespeeld.
De predikant vervlocht in zijn overdenking het bijbelverhaal met de twee thema’s die  zondag de 11e oktober in de wereld centraal staan: het Joodse feest Simchat Thora (de vreugde van de wet) en ‘Coming out-day’: het moment dat een lesbienne, homo, biseksueel of transgender openlijk voor zijn of haar seksuele geaardheid of genderidentiteit uitkomt,  uit de kast komt.
Houden wij ons aan de wet die God ons heeft gegeven en trekken we daarmee het goede feestkleed aan? Hoe gaan we om met onze medemens? Aanvaarden en respecteren we iemand die anders is en ‘doen’ wij gerechtigheid? Hoe solidair zijn we in coronatijd? Houden we ons aan de coronamaatregelen voor onszelf? Of ook voor anderen?
Actuele vragen, waar je na het beluisteren van de preek nog wel even op na blijft kauwen.

Heb ik het zingen gemist?
Als luisteraar niet; thuis luisteren is een heel andere beleving dan in een kerkdienst aanwezig zijn.
Bij de afkondigingen aan het begin van de viering hoorde ik het bericht waar ik vorige week teleurgesteld over was: de Taizé-viering van 18 oktober gaat niet door.
Niet zingen. Geen fluiten, geen gitaren.
De cantorij-repetities zijn tot nader order uitgesteld en we waren nog maar net weer begonnen….. dus mis ik wel deze en vorige week de cantorijrepetities en het voorbereiden van de Taizé-viering: het thuis instuderen van de muziek, het samen met de fluiten musiceren en als kers op de taart het zingen van Taizé-liederen met de cantorij en de gemeente.
Juist bij Taizé-liederen gaat het niet alleen om het zingen, maar vooral om het beleven.

We hebben geen keuze, we moeten ons houden aan de coronamaatregelen.
Hebben we zondag vanaf de kansel en net weer van Rutte gehoord.
Iedereen brengt offers in deze tijd en mijn bovenbeschreven offertje staat in schril contrast met de coronagevolgen die andere mensen moeten dragen.
Daar ben ik me terdege van bewust, dus ik volg mijn vaders advies dat ik altijd kreeg als het eens tegenzat: “Koez’n op mekaar en kop d’r veur.”

Van schoonzoon Jon kreeg ik nog een ander advies: “Nait soez’n.”
Hij had er een geheel eigen draai aan gegeven.

soez’n

nait soez’n