Hoe kennen wij elkaar?
Ik heb daar geen specifieke herinnering aan. Vermoedelijk is dat zo gegroeid als redelijk trouwe Catharinagangers.

Waar en wanneer ben je geboren?
Ik ben in het Alblasserwaardse dorp Streefkerk in 1944 geboren.
Psalm 116 vers 2 in de oude vertaling luidde “Ik lag gekneld in banden van den dood, daar d’angst der hel mij alle troost deed missen”
Deze overtuiging werd bij mijn opvoeding letterlijk en nogal strak uitgedragen.
Het heeft lang geduurd voor ik Carpe Diem en Memento Mori niet meer als tegenstelling zie.
De herinnering aan een overdenking van Ds.  Hotske Postma doet mij nog steeds glimlachen.
Zij sprak zelden over de Heidelbergse Catechismus, maar haar ietwat ironische uitspraak “Wat een mooi geloof hebben we, we hebben niet alleen alle antwoorden maar bedenken zelfs ook alle vragen voor je” vind ik nog steeds prachtig.

Verliefd? Verloofd? Getrouwd?
In deze volgorde hebben we netjes het hele rijtje afgewerkt.
Sijnie is in het buurdorp Groot-Ammers in 1950 geboren.
Wij zijn in 1974 getrouwd, hebben 4 kinderen gekregen en die gezamenlijk 10 kleinkinderen.
We zijn daar heel erg blij en gelukkig mee.

In welke levensfase zit je nu, hoe vul je je dagen.
In 2002 hebben we onze knopen geteld en ben ik met pensioen gegaan na 40 jaar werken. Sijnie doet nog steeds vrijwilligerswerk bij de wereldwinkel. Ik vul mijn dagen met wandelen, fietsen, lezen en het nieuws volgen. Vooral de politiek en de financiële markten volg ik. Als ik weer eens een linkse politicus hoor beweren dat de verdeling “eerlijker en rechtvaardiger” moet, denk ik aan de ineenstorting van het systeem in Oost-Europa in 1989 en de huidige crises in Venezuela. De uitspraak van Thatcher, de Iron Lady, “Ook andermans geld raakt eens op” is nog altijd actueel.

Wat wil je graag met de lezers delen.
Mijn liefde voor kaas wil ik delen. Je kunt kaas maken, inkopen, veredelen of laten rijpen, versnijden, vermalen, raspen, smelten, verpakken, verkopen en distribueren. Dat was in een notendop samengevat mijn werk. Maar kaas kan je natuurlijk ook eten, daar is het uiteindelijk voor. Je kunt het eten op dungesneden tomaten, basilicumblaadjes, geroosterde pijnboompitten, olie en natuurlijk wat geschaafde parmezaan. Of geitenkaas in warme verse vijgen, een stukje brie in de uiensoep, blauw schimmelkaas in de pittige pompoensoep, spiesjes zeer oude Hollandse brokkelkaas in een varkenshaasje.
Ik wil besluiten met een recept voor een heerlijke kaasfondue. Je doet per persoon 100 ml droge witte wijn, 200 gram geraspte kaas, 3% van het kaasgewicht aan maïzena of een ander bindmiddel, samen met een paar tenen fijngesneden knoflook en een flinke hoeveelheid nootmuskaat in een pan op matig vuur en roeren totdat het bruist. Deze fondue afmaken met een flinke scheut kirschwasser en smullen maar. De traditionele Zwitserse kaas soorten, gruyère en emmentaler, zijn de meest gebruikte soorten voor de fondue, maar vervang of vul deze eens aan met een deel appenzeller of parmezaan. Je kan hier van alles bij serveren, wat je maar lekker vindt. Aardappeltjes, brood, spruitjes, bloemkool, broccoli, ananas enz. Als de kaas er maar aan blijft kleven.

Tips en trucs.
Voor degenen die voor het eerst deze fondue maken, nog een opmerking. Zorg ook op tafel voor een vuurbronnetje onder de pan, zodat de kaas goed warm blijft. Als deze teveel afkoelt is hij niet meer goed eetbaar te maken. Dit in tegenstelling tot andere kaassausen die de volgende dag nog goed kunnen worden opgewarmd.

Voor de kleinkinderen maken we een aparte fondue. Deze bereiden we zonder alcohol. We vervangen de witte wijn dan door mascarpone, en doen er geen kirschwasser in. De roomkaas eerst smelten en dan daar de andere kaas door roeren. Deze ook wat warmhouden op tafel. Restanten hiervan kan je de volgende dag prima opwarmen.

Een andere Zwitserse manier om kaas te eten is raclette kaas verwarmen totdat hij bijna begint te lopen. Dat deed men vroeger in een speciale houder aan de schouw waar een half kaasje in paste. Het gaat ook uitstekend met een koekenpannetje boven wat waxine lichtjes. Ook hier kan je van alles bij serveren. In de supermarkten zijn verpakkingen van 200 gram te koop waar 2 * 5 plakjes in zitten, dezelfde kaas is in Zwitserland en Oostenrijk te verkrijgen in verpakkingen van 400 gram met een gelijk aantal plakjes. Zuinige Nederlanders.
Bij de afbeelding: Regenachtige zondag in de herfst. Raclette en luisteren naar podium Witteman.

Wij hebben altijd gemalen parmezaanse kaas in de diepvries. Met de keukenmachine raspen we stuk parmezaan en een stuk pecorino, dat doen we in een zak, en dan in de vriezer. Net voor gebruik schrapen we met een vork wat we nodig hebben uit de zak. Dit lukt met Hollandse kaas niet omdat die een grote bevroren klomp worden. Maar met deze droge Italiaanse kazen gaat het uitstekend

Vier het leven, vier het uitbundig.