18 januari: Heel Boskamp 30 bakt.

Op zondagavond kijken we tegenwoordig naar Heel Holland Bakt.
Dat doen we het liefst samen één of meer (schoon)kinderen, maar dat lukt nu even niet.
We kijken wel tegelijk en communiceren erover via de groeps-app. Over wie wij vinden dat er uit moet bijvoorbeeld. En krokantjes. En bittertjes.

Zodra het programma weer begint en ik de bakkers in de weer zie met beslag, deeg, room en ovens krijg ik zelf ook onbedaarlijke zin om weer te bakken.
Vorige week bakte ik al een zebra-tulband (met vanille en cacao die mislukte, kwam niet omhoog),  afgelopen vrijdag waagde ik me aan saucijzenbroodjes.
Daar heb je bladerdeeg voor nodig; de kandidaten in HHB moeten dat zelf maken, maar ik koos voor de koelverse variant van Jumbo; verder kocht ik gekruid half om half gehakt, dat ik nog wat extra kruidde met een beetje maggi, nootmuskaat, kerrie, paprikapoeder en een halve, geraspte ui. Daar maakte ik tien kleine rolletjes van.
De lap deeg rolde ik uit op het aanrecht (handig: er zit al bakpapier onder) en verdeelde de tien rolletjes over het deeg.
Achteraf had ik iets te veel gehakt, bijna driehonderd gram.
En tien rolletjes waren ook net twee te veel voor de lap deeg, 8 was beter geweest; nu waren de saucijzenbroodjes wel erg smal……
Daarna bestreek ik ze met een losgeklopt ei: ze moesten 30 minuten in de oven op 220 graden.
Smal, maar erg lekker!

Samengevat:
– 1 rol koelvers bladerdeeg,
– 200 gram gekruid gehakt,
– 8 rolletjes gehakt verdelen over het deeg en het bladerdeeg op maat snijden voor 8 saucijzen
– dichtvouwen en randjes met een vork dichtprikken,
– bestrijken met losgeklopt ei,
– oven 220 graden, 30 min.

Dit vind ik niks….

Gerard verraste me vrijdag door te zeggen dat hij ook iets wilde bakken.
Hij herinnerde zich dat zijn moeder vroeger altijd krentenbrood bakte, hij ging proberen om krentenbollen te bakken.
Als basis gebruikte hij daarvoor het recept op de website ‘Rutger bakt’: hierbij een link naar die pagina. 
Rutger bakt kruidige krentenbollen met appel, maar de appel en de kruiden liet Gerard achterwege.
Hij ging voortvarend aan de slag; als ik brooddeeg maak doe ik dat met de mixer en deeghaken, maar dat vond Gerard niks.
“Bakkers kneden het deeg gewoon met hun handen” dus stond hij tien minuten te kneden op een met bloem bestoven werkblad.
Na een uur rijzen moest het deeg verdeeld worden in 16 bolletjes en moest het weer drie kwartier rijzen.
Ook hier moest een losgeklopt ei over de bolletjes worden gestreken en na het bakken moest er nog gesmolten boter overheen gekwast worden.
Het is allemaal prima gelukt!

Wat we hebben geleerd van de vorige lockdown in het voorjaar van 2020, is dat we niet alles wat we bakken ook zelf moeten opeten. Tenminste, niet in één weekend. Dat heeft namelijk gevolgen voor je gewicht en je suiker…..door schade en schande wordt men wijs.
Maar gelukkig: wij hebben een diepvries.

Als je kijkt op het Instagramaccount van deze website zie je vandaag twee foto’s: één van de bakplaat vol gerezen deeg en één van de trotse bakker.