25 februari: Nederlands maar dan anders (18)

Het heeft even geduurd….. er kwam niet veel grappigs binnen en ik hoorde zelf ook niet zo veel.
Na 5 maanden nu dan toch weer een verzameling versprekingen en taalbloopers:

Collega Jacquelien hoorde iemand op TV een spreekwoord gebruiken dat wel heel erg uit zijn verband getrokken was: “Het bloed stroomt waar het niet kruipt.”
Ook op TV: Sander van der Wulp vertelt over de invloed van Baudet na de perikelen rondom zijn vermeende vertrek: “Thierry Baudet heeft zeker nog een flinke lepel in de pap.”
Bij diezelfde perikelen zei een journalist “De meeste mensen zijn van goede trouw”. 
Toen in november de dag van de Amerikaanse verkiezingen aanbrak vond een journalist dat een spannende en enerverende gebeurtenis: “Dit is een dag van tanden bijten.”
In Op1 was een arts te gast. Hij vond  dat het allemaal wel wat zorgvuldiger kon omtrent corona. “Dat betekent toch niet dat je de kantjes er van af moet snijden…”
Zal wel een chirurg geweest zijn. 

In het Dagblad van het Noorden stond een interview met een Drentse mevrouw die in het westen van ons land was gaan wonen.
Ze vertelde: “Ik sprak met een Drents accent. In Haarlem werd ik daarom behandeld of ik ze niet alle 24 in een kratje had.”
Het is toch alle zeven op een rijtje? Hoeveel rijtjes zitten er dan in een kratje?

Vaste lezer stuurde mij een berichtje door van de  Belgische Bart Lauwers humor-site. Normaal gesproken zou ik daarnaar linken, maar ik kan het artikel niet vinden op internet. 
Daarom maar met naam & toenaam: gevonden op de Bart Lauwers humor-site uit België. Het is te klein om  zo te lezen, maar als je klikt op de afbeelding komt de tekst groter in beeld. 
Bij sommige woorden moet je echt even nadenken!

Dinsdag 16 februari vertelde een bekende Nederlander dat hij in het weekend van 13 en 14 februari heerlijk geschaatst had. 
“Ik heb me werkelijk het snot achter de ogen geschaatst!”

Ex-collega Gineke stuurde me een opmerking toe die gemaakt was door staatssecretaris Blokhuis: “Als je met je hart onder de ziel loopt…”
Harten, riemen, zielen, armen: het blijft ingewikkeld. 

Carlijn stuurde mij een complete Top 10 van taalfouten. Stond op de website van de NOS; die top 10 wordt jaarlijks bekend gemaakt.
Erg leuk moet ik zeggen; bij sommige fouten schiet je echt in de lach. Eéntje licht ik er uit: Op een bordje van een restaurant: “Wij berijden ons konijn in eigen keuken”. Je hoort niks bijzonders, maar je leest een giller.  

Geen verspreking maar wel een komische constatering in dit kader kwam van een vriendin. 
Ze heeft zelf een rare verspreking gemaakt en zegt daarover: “Ik weet niet meer precies wat ik zei, iets met een fluitje en een cent, maar ik moet zoiets gelijk opschrijven want ik onthou mezelf ook niet… ” 
Mijn vriendinnen groeien qua leeftijd met mij mee; hoe herkenbaar dus. 

De laatste verspreking dateert van afgelopen zondag. Dominee Walter Meijles noemde één van zeven werken van barmhartigheid ‘zoeken bezieken’.
Niemand heeft het denk ik gehoord, maar ik vond het zo grappig klinken. Net zo leuk als ‘piest precas’ als je ‘past precies’ bedoelt. 

Heb je ook leuke verspreking/verbastering gehoord?  Laat het me weten.
Klik hier  voor het blog Nederlands maar dan anders deel 17, van daaruit kun je doorlinken naar voorgaande blogs in deze serie.
Vergeet ook niet te kijken op het instagram-account Treintaal.
Dit vond ik de leukste: in een treingesprek dacht iemand dat het besprokene voor iedereen duidelijk was. “Dat is toch voor iedereen gebakken koek?”