Op zaterdag 21 augustus zochten we het zuiden van Gotland op.
Op de weg daarnaar toe wilde ik graag een bootgraf bezoeken; we vonden het in een weiland naast de weg.
Dit graf uit de oudheid had dezelfde functie als een hunebed: er werden urnen in bijgezet met de overblijfselen van een overledene die gecremeerd was. Daarvan hadden we al voorbeelden gezien in Gotlands Museum. Soms waren dit soort graven net als een hunebed met een zandheuvel bedekt. Er zijn nog veel van deze graven op het eiland bewaard gebleven.
Als je op de foto hiernaast klikt zie je een vergroting; dan zie je ook in de zee even verderop een klein eilandje liggen.
We besloten de zuidkust van Gotland op eenzelfde manier te verkennen als Faro.
Eerst zochten we de westkant op. Toen we de auto op een parkeerplaats neerzetten zagen we de eerste uitstekende rotsformaties al. Daarna begonnen we aan één van de spectaculairste wandelingen die ik ooit in mijn leven heb gemaakt. Eerst ontdekten we een grot waar je in kon lopen, we klommen op metershoge kliffen, waar vanaf ik met mijn hoogtevrees maar amper naar beneden durfde te kijken. We hadden prachtig uitzicht over land, kust en zee.
Daarna daalden we af en liepen (lees: klauterden) over het steenachtige strand tot we door een enorm rotsblok niet verder konden. Daar gingen we zitten op een soort rotsbankje, deden onze schoenen uit en staken onze blote voeten in de Baltische zee.
“Mooier wordt het niet” constateerden we.
Gerard had in zijn rugzak nog een pak frisdrank en zo zaten we even later met een plastic bekertje mangosap op het zuidelijkste puntje van Gotland.
“We kunnen wel zo’n torentje maken van platte stenen als een soort markeerpunt van onze reis.” Wat een goed idee. We verzamelden platte stenen in verschillende groottes en bouwden een torentje van een halve meter.
We maakten mooie foto’s en daarna lieten we ons torentje achter op het rotsbankje.
Zou het er nog staan?
Benieuwd naar al onze belevenissen op Gotland?
Klik dan hier naar deel 1, daar vind je een overzicht van alle gepubliceerde delen: Afstudeervakantie van onze jongste
Geef een reactie