Umdat der wel ies een tekst van mij publiceerd wordt in de Zinnig kreeg ik in de zommer een uutneudiging van ‘Het Huus van de Taol’ um met an te doen met ‘Taal an Taofel’ op zundag 17 oktober.
As lid van Huus van de Taol mus ik mij haost een beetie schamen, want ik wus niet wat dat was.
Het is een bijienkomst op een zundag tussen 11..00 en 14.00 uur. Ie kunt dan luusteren naor schrievers en muzikanten in de streektaal. In de pauze kriej een lekkere warme maaltied.
Gistermörgen in hotel Grand Café de Brink in Dwingel
können ie luustern naor Henny Bouwman (gedichten) en Okke Panneman (meziek).
Mien naam stun bij proza; een gewichtig woord veur mien stukkies in de streektaol, maor ik vuulde mij vereerd dat ik vraogd was.
Ie muchten je eigen boeken en CD’s metnemen um te verkopen.
Heb ik niet; hooguut een digitaal boek dat op mien webstee stiet (zie 1960-2020).
Het was fijn um allent maor Drents um je hen te heuren.
Wij preuten niet allemaole geliek , maor wij können mekaar goed verstaon.
Dichteres Henny Bouwman uut Nörg begunde met poëzie. Ze las gedichten veur die ze zölf schreven haar; ze ontroerde met mooie poëzie in heur eigen prachtige Nörgs en schilderde op de achtergrond van heur gedichten met woorden heur kindertied en heur leven in dit Noorddrentse dörp.
Daorna was ik an de beurt. Van te veuren haar ik mij het heufd breuken over wat ik dan veur zul lezen.
Wat wordt d’r verwacht? Serieus? Of een lach en en traon?
Under an dit blog kuj linken naor de blogs/verhalen die ik gustermörgen veurlezen heb.
Daor stun ik dan.
Al bijna dartig jaor bin ik wend an een microfoon veur de neuze, maor dan heb ik bijna altied mien gitaar um de nek; dan stiet mien naam niet bij proza maor bij meziek.
Twee keer een kwartier much ik an ’t woord.
Thuus haar ik oefend; daor kwam uut dat ik veural langzamer mus veurlezen.
Aj’ weet hoe snel en veul ik aans praot, dan weej ok hoeveul muite mij dat kost.
Schrieven en publiceren is hiel wat aans as praoten veur een zaal: ie kriegt direct reacties trugge en dat was letterlijk een lach en traon.
Okke Panneman zöng veur oons.
Dat deu e niet allent in de streektaol, maor ok in het Duuts, Fraans, Engels en Nederlands. Maor Jannes, Ede Staal en Normaal kwamen ok nog veurbij.
Rond 12.00 uur was der eem pauze en kregen wij lekkere stamppot boerenkool, in mien geval met een speklappe.
Daorna was der nog een ronde poezië, proza en meziek.
Taal an taofel. Het is beslist hiel aans as een karkdienst op zundagmörgen, maor ok hier hebt wij slim van geneuten.
Net as dat zingen met de gitaar hiel wat aans is as het veurlezen van Drentse verhaolen: allebei leuk um te doen.
Dit heb ik veurlezen:
– Op zaal met 3 mannen in ’t Martiniziekenhuus – Herkenbaar
– Verslag van de oogstdag in Dwingel in 1985 – Melk karnen
– Oonze illustere buurvrouw van de Vaortweg in Smilde – Trijn
– Zingen in het Beurtschip – Meelij, Jet
– Een Drents karstverhaal, opdragen aan alle mantelzörgers van mensen met dementie – Karsttraditie.
Geesje Oosting- Kip
Dank Ada veur de prachtige verhalen diej met oens dield hebt ofgelopen zundag bij Taal an Taofel. Zo heerlijk herkenbaar, deurspekt met humor!
De manier waarop jij lief en leed bij mekaar en veur het voetlicht brengt vuult as een
warme jas. Het was genieten!! Graag tot een volgende keer.
Henny
Dank veur je complimenten!
Ik heb ok genoten van joen verhaolen.
Het verhaol dat we van je metkregen heb ik met een traon lezen. Ik denk dat elk die van dichtbij met dementie te maoken hef, dat net zo vergung. Zo mooi schreven!