Eerlijk gezegd vind ik het zelf ook een beetje genant, maar ik heb een zwak voor Duitse schlagers uit de jaren ’70.
De basis daarvoor is gelegd bij mijn ouders thuis, die graag naar de Duitse televisie keken.
Dinsdagmorgen.
Mijn vrije dag en Gerard werkt thuis.
We drinken samen koffie, op de radio de Arbeidsvitaminen.
“Ja, ja, so blau, blau, blau blüht der Enzian
Wenn beim Alpenglühn, wir uns wiedersehn
Mit ihren ro-ro-ro-roten Lippen fing es an
Die ich nie vergessen kann…”
Heino op de radio.
Word ik blij van van binnen.
Heino’s naam lijkt op heimwee en daar heeft het vooral mee te maken.
Rond 11.00 uur ga ik achter m’n toetsenbord zitten om een blog te schrijven over de ambivalente gevoelens bij de witblonde zanger met zijn zonnebril.
Na het nieuws hoor ik:
“And there she walked in looking like dynamite
She said now come along boogaloo through the night
And by the way she’s moving well…”
MUD! Daar word ik nog blijer van.
Mijn popidolen uit de jaren ’70: nog steeds voel ik een kriebeltje van binnen als ik onverwacht hun muziek hoor.
Muziek.
Maandagavond was op het journaal dat investeerders hebben ontdekt dat er met muziekrechten goud geld te verdienen valt.
Muziek als verdienmodel.
Voor mijn gevoel is dat niet de bedoeling van muziek, maar ik kan het ook niet uitleggen; er wordt tenslotte al eeuwen veel geld verdiend met muziek.
Muziek is in mijn leven ongelofelijk belangrijk.
Zingen, gitaar en accordeon spelen, maar vooral ook luisteren.
Ik kan volledig opgaan in muziek: dan valt alle ruis van de waan van de dag van me af en kan ik me helemaal ontspannen.
Het hoort bij alle levensfase’s die ik inmiddels heb doorlopen; mijn herinneringen vallen samen met muziek.
Muziek geeft plezier, je kunt er van genieten, maar het is ook troostrijk in moeilijke periode’s.
De Griekse filosoof Plato zei het 400 jaar voor Christus al:
Muziek en ritme vinden hun weg tot in de geheime plaatsen van de ziel.
Plaatsen voor Bach en Mozart, maar ook voor Mud en Heino.
Af en toe schrijf ik er eens over, hierbij twee links.
april 2015: Sweet memories: Mud.
maart 2019: Heino – Schwarze Barbara
Geef een reactie